سلفیت و وهابیت
داعش از زنان می‌خواهد که در میدان جنگ شرکت کرده و افزون بر خودشان، مردان و فرزندانشان را نیز تشویق به جهاد کنند.
سلف، نام فرقه‌ای است که در ظاهر به دین اسلام تمسک می‌جویند، خود را پیرو سلف صالح می‌دانند و در اعمال، رفتار و اعتقادات خود می‌کوشند از پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، صحابه و تابعین پیروی کنند. به گذشتگان از صحابه و تابعان آنان، سلفی اطلاق می‌شود، ولی در سخنان امروزی به پیروان احمد بن حنبل و اهل حدیث، سلفی می‌گویند.
یکی از انحرافات بنیان‌گذار وهابیت محمد بن عبدالوهاب این می‌باشد که وی به نکوهش یاران امیرمؤمنان می‌پردازد. که در پاسخ باید گفت این ده یا یازده نفری که محمد بن عبدالوهاب نام برده است، یاران مخلص و حواریون حضرت علی (علیه‌السّلام) بودند. البته در میان آن‌‌ها دو نفر از اصحاب رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نیز وجود دارد.
شواهد تاریخی فراوانی وجود دارد که حاکی از دشمنی سرسختانه محمد بن عبدالوهاب با رسول گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است. از باب نمونه محمد بن عبدالوهاب درباره سفر برای زیارت می‌گوید: زیارت پیامبر مستحب است، ولی باید سفر برای زیارت مسجد و نمازگزاردن در آنجا انجام گیرد، نه به قصد زیارت باشد.
شواهد تاریخی فراوانی وجود دارد که حاکی از دشمنی سرسختانه محمد بن عبدالوهاب با رسول گرامی اسلام است. وی از شنیدن ذکر صلوات کراهت داشت و آن را زشت می‌شمرد؛ از فرستادن صلوات بعد اذان و پخش از مناره‌ها، به ویژه شب‌های جمعه جلوگیری می‌کرد و فرد متخلف را شدیداً مؤاخذه و تنبیه می‌کرد.
یکی از انحرافات بنیان‌گذار وهابیت محمد بن عبدالوهاب این است که وی امامیه را تکفیر کرده و می‌گوید: «و هر کس در کفر آنان شک کند، خودش کافر است.» وی می‌گوید: «هر کس یک فرد صحابی از صحابه پیامبر را دشنام دهد کافر است.» که در پاسخ باید گفت آیا سیره رسول خدا و تابعین و تابعین تابعین، اینگونه بوده است؟
موضوع بنا و ساختن گنبد و بارگاه از موضوعات اختلافی بین محمد بن عبدالوهاب و مسلمانان است. در مقاله‌ی جریده ام القرا، آمده: ساختن قبه و بنا از قرن پنجم هجرت معمول گردیده است که در پاسخ باید گفت در واقع گنبد و ضریح نوعی محبت به اهل‌بیت پیامبر و تعظیم شعائر است.
شواهد تاریخی فراوانی وجود دارد که حاکی از دشمنی سرسختانه محمد بن عبدالوهاب (پیشوای وهابیت) با رسول گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است. از باب نمونه محمد بن عبدالوهاب درباره سفر برای زیارت می‌گوید: زیارت پیامبر مستحب است، ولی باید سفر برای زیارت مسجد و نمازگزاردن در آنجا انجام گیرد، نه به قصد زیارت باشد.
ابن‌تیمیه معتقد است طلب حاجب در چیزی که برآورده شدن آن مختص خداوند است مثل شفای مریض از غیر خداوند جائز نیست. در پاسخ باید گفت که اختصاص اعمالی هم‌چون شفای مریض به خداوند صحیح نیست، بلکه بالاتر از آن هم‌چون خلقت از بشریت به اذن خداوند صورت گرفته است.
ابن‌تیمیه زیارت را بدعت می‌داند در حالی‌که اکثر علمای اسلام، زیارت را مستحب می‌دانند. تقی الدین سبکی در رد ابن‌تیمیه کتاب شفاء السقام را تألیف کرده است، تا ثابت کند که بنا بر روایات وارده در منابع اسلامی، زیارت مستحب است.
داعش با استناد به قاعده «من لم یکفر الکافر» حتی کسانی را که زیارت، توسل و شفاعت و ... را قبول ندارند، تکفیر می‌کند؛ زیرا معتقد است اعتقاد نداشتن به این امور کفایت نمی‌کند، بلکه باید انسان مسلمان، هر کسی را که چنین اعتقادی داشته باشد، تکفیر کند.
یکی از مهمترین مبانی در اندیشه‌های افراطیون و گروه‌های تکفیری، قاعده‌ای است موسوم به «من لم یکفرالکافر» که طبق آن هر کس کافری را کافر ناند خود کافر است. اما در صدر اسلام که بسیار مورد استناد و ادعای خود تکفیریها است این موضوع نبوده و صحابه اینگونه عمل نمی‌کرده‌اند. شواهد این موضوع در کتابهای اهل سنت وجود دارد.
سید قطب از نظر فکری شاگرد حسن البنا نیست و با عقاید اخوان المسلمین نیز تفاوت دارد. وی برخی از موضوعات جدیدی مثل دارالحرب، دارالکفر، جاهلیت و... را مطرح کرد که در ادبیات اخوان المسلمین مطرح نیست.
سید قطب اگر چه از اعضای اخوان المسلمین نیست، ولی با اتخاذ مواضع شجاعانه و رادیکال تأثیرات زیادی بر اخوان المسلمین گذاشته است.