بهائیت وشیخیه
پس از بازداشت سرکردگان بهائیت در ایران، آمریکا موضع تهاجمی علیه ایران اتخاذ کرد. این موضع‌گیری آمریکا درست در همان زمانی بود که فلانژهای وابسته به اسرائیل با نظارت شارون، به قصّابی غیرنظامیان در صبرا و شتیلا می‌پرداختند و آمریکا به حمایت از آنان می‌پرداخت! اینجا بود که امام خمینی (ره) از ماهیت جاسوسی بهائیت سخن به میان آورد.
مفهوم وطن‌دوستی نزد پیشوایان بهائی، واژه‌ای ناآشنا بوده است. تا جایی که آنان همواره پیروان خود را به سوی بی‌وطنی سوق داده‌اند. بهائیان نیز به تبع پیشوایان خود چنین سیره‌ای را پیموده‌اند. اما نکته‌ی قابل تأمل آنست که بهائیان پس از سال 1362 که تمامی فعالیت‌هایشان در ایران ممنوع اعلام شد، برای فریب افکار عمومی، خود را خادمین وطن نامیدند!
پیامبرخوانده‌ی بهائیان از یک سو در کتاب اقدس خود به طهارت و پاکی تمامی اشیاء و کثافات حکم کرده و از سویی دیگر دعای کسی که لباسش چرکین باشد را مردود دانسته و شرط طهارت اشیاء با آب را عدم تغییر اوصاف آن معرفی می‌کند. علاوه بر آن، صدور چنین حکمی در حالیست که گویا این مدعی پیغمبری فراموش کرده که امور تکوینی تغییرناپذیرند.
یکی از شگردهای تبلیغی بهائیت، ابراز مظلوم‌نمایی است. این شگرد هم‌چنان که در گزارش‌های ساواک و شهربانی می‌خوانیم، بسیار مورد استفاده قرار می‌گرفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز شگرد مظلوم‌نمایی، در مقیاسی گسترده‌تر و در سطح بین‌المللی، برای سرکوب نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، توسط این فرقه به کار گرفته می‌شود.
نظام آموزشی ایران در عصر پهلوی، تحت سلطه‌ی بهائیت قرار گرفته و به سوی تأمین منافع غرب در ایران به چرخش درآمد. بهائیت در این دوره با برجسته کردن موضوع باستان‌گرایی، به مقابله با فرهنگ ایرانِ اسلامی پرداخت. پس از شکست قیام 15 خرداد، نفوذ بهائیت به نحو چشم‌گیری افزایش یافت و زین‌پس بهائیت، آشکارا به تخریب اسلام در مراکز آموزشی پرداخت.
امام خمینی (ره) پیش از انقلاب اسلامی، جبهه‌گیری‌های روشنی نسبت به جریان صهیونیستی بهائیت در ایران داشته است. اما پس از انقلاب اسلامی در ایران و افشای خیانت‌های تشکیلات بهائیت به اسلام و ایران در اسناد ساواک؛ معلوم شد که واکنش‌های امام خمینی (ره) نسبت به جریان خائن بهائیت، کاملاً صحیح و به موقع بوده است.
پس از حمایت بهائیت از استعمار انگلیس برای اشغال فلسطین، سرکردگان این فرقه تمامی حمایت خود را برای فراموشی قبله‌ی اول مسلمین و آرمان فلسطین نمودند. در این‌راستا، سایر بهائیان نیز همین مسیر را پیموده، تا جایی که در شرح حال وزیر بهائی پهلوی می‌خوانیم: وی توانست از تقدّم مسئله‌ی فلسطین در سیاست خارجه‌ی ایران، به نحو چشم‌گیری بکاهد.
از جمله تعالیم دوازده‌گانه‌ی بهائیت، لزوم اُلفت و محبّت در دین است. پیشوایان بهائی در تعارض این اصل با دین، بی‌دینی را مقدم دانسته‌اند. اما جالب است بدانیم خود، بر خلاف این اصل، هرگاه قدرت یافتند دست به کشتار، ترور و جنایت زده‌اند. جنایات بی‌شماری که تأکید آنان به لزوم اُلفت و محبّت در بهائیت را به طنزی بی‌نمک مبدل ساخته است.
حسینعلی نوری که در موارد متعددی اشتباهات زیادی در کتابهایش، مشخص شده در مورد تاریخ هم در کتابهایش، جملات غریب و منحصر به فرد آورده است. او در جمله ای فیثاغورث و حضرت سلیمان را در یک زمان می‌داند در حالی‌‌که تمامی مورخین حداقل چهارصد سال بین آنها تفاوت قائل هستند. جای تعجب دارد که این سخنان هم الهی معرفی می‌شود.
بهائیت که از ابتدای تشکیل خود با هدف ضربه زدن به اسلام واقعی پدید آمد، یکی از گام‌های خویش را در مبارزه با حجاب اسلامی برداشت. از این‌رو می‌توان اوج مبارزه‌ی نرم بهائیت با حجاب را در عصر پهلوی جست. اکنون که بهائیت در انزوا به سر می‌برد، با حمایت از کمپین چهارشنبه‌های سفید؛ سعی دارد از هر دری برای مقابله با عفّت عمومی جامعه وارد شود.
کانال‌های خبری بهائیت، اقدام به انتشار خبری با عنوان «اظهار نظر دختر یک آیت‌الله دیگر» (با هدف سوءاستفاده از این عنوان)؛ به انتشار مصاحبه‌ی «مریم فقیه ایمانی» با تشکیلات بهائیت، در خصوص دفاع وی از این فرقه‌ی جاسوسی پرداخت. اما در مورد شخصیت وی می‌توان به فراری بودن او از کشور و اوج افتخاراتش را دیدار با مقامات رژیم صهیونیستی دانست.
بهائیت در ایران که مورد حمایت جدی صهیونیست‌ها قرار دارد، همواره کوشیده تا چهره‌ی منفور صهیونیست‌ها را از ذهن ایرانیان تطهیر کند. در یکی از این تلاش‌ها، کانال‌های بهائی با انتشار عکسی مدعی کمک‌رسانی صهیونیست‌ها به فلسطینیان مجروح تصادف، شدند. این در حالیست که جهانیان هیچ‌گاه جنایات رژیم غاصب و خون‌خوار صهیونیستی را از یاد نخواهند برد.
کانال‌های تلگرامی بهائیت با انتشار عکسی، مدعی حمایت غیربهائیان از بهائیت، در جریان انتخابات ریاست جمهوری شدند. اما جدا از آن‌که که انتساب این تصویر به غیربهائیان بی‌پایه و اساس است؛ باید توجه داشت که سلسله حامیان بهائیت از آغاز تا کنون، تنها مستکبرین و با هدف استفاده‌ی ابزاری از این جریان بوده است. چرا که بهائیت فاقد پایگاه مردمی است.
سخنانی که حسینعلی نوری به عنوان آیات الهی برای مردم می‌فرستاد، متفاوت از یکدیگر بود و این باعث اعتراض مردم می‌شد. به همین دلیل او دست به اصلاح و تکمیل آنها می‌زد تا مورد اعتراض قرار نگیرد و به این موضوع در کتاب اقدس اعتراف هم کرده است که این مطلب گویای سستی ادعای اوست. چگونه این کتاب می‌تواند الهی باشد؟