خسرو انوشیروان، پادشاه زرتشتی ساسانی، از جمله شخصیت‌های تاریخی ایران است که در مسیر حفظ قدرت خون‌های بسیاری ریخت. از نگاه امام سید روح الله خمینی، وصف عدالت برای انوشیروان، دروغ است. او نه تنها عادل نبود، بلکه از شاهان سفاک تاریخ بود.

حقیقت را باید پذیرفت. 6 فروردین به عنوانِ روز تولد زرتشت، کاملاً یک روزِ جعلی و قراردادی است. هیچ سند کهنی آن را تأیید نمی‌کند. هر چه هست منابع فارسی میانه و دیگر متونی است که موبدان خود نیز به آن‌ها اعتماد ندارند. لکن ضعف منطقی سبب می‌شود که موبدان به هر طناب پوسیده‌ای چنگ بیاندازند.

کرتیر، برای احیای دین زرتشتی، از جادو و روش‌های جادوگری استفاده می‌کرد. آنچنان که در کتیبه خود (KSM) به این نکته اشاره می‌کند. از همین روی، موبدان زرتشتی مانند یک مرتد با او برخورد کردند. هر چند همه آنان مدیون کرتیر بودند.

ابو سعید سیرافی (حسن پسر بهزاد پسر مرزبان سیرافی)، در قرن 3-4 هجری از خانواده‌ای زرتشتی بود که به همراه خانواده و از روی اختیار مسلمان شد. او یک نمونه از خیل عظیم مردمانی است که از زرتشتی به اسلام گرویده و در راه کسب علم و دانش و ترویج مکتب اسلام تلاش بسیار کرد.

موبد اردشیر خورشیدیان به صراحت اعلام کردند مسلمین، منابع زرتشتیان را نابود نکردند و اصولاً نابودی منابع زرتشتی به دست یک دشمن خارجی غیرممکن بود. مری بویس (Mary Boyce) استاد ایران‌شناس دانشگاه لندن، تصریح کرده اند که نابودی (سانسور و حذف) بخش عظیمی از منابع زرتشتی، کار خودِ موبدان بوده است.

دکتر عبدالحسین زرینکوب: موبدان کتاب‌هایی بر ضد اسلام می‌نوشتند (آنقدر آزادی داشتند که علیه اسلام مطلب بنویسند و نقد کنند) و در مقابل، علمای اسلام هم پاسخ‌های «درست» و «دقیق» به اشکال‌تراشی‌های آنان می‌دادند.