ناسیونالیسم
قابل توجه آنانی که در توهمات خود، پاسارگاد را مرکز هویت ایرانی می‌پندارند...؛ از حیث زبان شناسی روشن شده که پاسارگاد در لغت به معنی تبعیدگاه دزدان (دزدخانه) است.
سازمان میراث فرهنگی، در روز روشن، نام «قبرستان متجاوزین انگلیسی» در بوشهر را به «گورستان مهاجمین انگلیسی» تغییر داد! به راستی این سازمان، میراث بان آثار فرهنگی ایران است؟ یا محافظ آبروی نداشته انگلیس؟
در عصر حکومت خسرو پرویز، ارتش ساسانی علیه او قیام کردند، پس مجبور به فرار شد. خسرو پرویز از گرسنگی و تشنگی و خستگی، به ستوه آمده بود تا اینکه به یک عرب رسید، پس از آن عرب آب و غذا خواست، و مرد صحرانشین هم او را از گرسنگی و تشنگی نجات داد.
در این زمان، عده ای 7 آبان، مطابق 29 اکتبر را روز جهانی کوروش می نامند در حالی که محمد رضا شاه پهلوی با تعصب بیش از حد و هزینه های بسیاری که در راه کوروش انجام داد، از چنین روزی بی خبر بود تا جشن های پرهزینه و بی فایده شاهنشاهی خود را مطابق با این روز برگزار کند.
جاش گِلِرنتِر (Josh Gelernter) خبرنگار و نویسنده صهیونیست در نشریه National Review در تاریخ 5 نوامبر 2016 به رئیس جمهور جدید امریکا پیشنهاد کرد: برای رسیدن به هدف و در هم شکستن ایران، روز 7 آبان و تجمع در مقبره کورش را جدی گرفته، از این فرصت استفاده کرده و تا می‌تواند آن را شعله‌ورتر کند.
دم از حکومت پهلوی می‌زد. به نظرم سال‌ها از جامعه ایران دور بود. با آب و تاب از پهلوی دفاع می‌کرد! هر چند جمله ای هم که می‌گفت، یک بار به شهدای مدافع حرم فحش می‌داد! می‌گفت چرا ما باید در سوریه دخالت کنیم؟! گفتم چگونه آن وقت که شاه در امور سوریه دخالت سیاسی و نظامی کرد، شما ساکت بودید؟ باورش نشد! تا اینکه تصویر روزنامه آیندگان چاپ سال 1354 را به او نشان دادم!!!
عده‌ای دور هم نشستند و روز 7 آبان را که حقیقتاً روز مبارکی برای یهود است، به عنوان روز کورش قرار دادند! اکنون که هنوز چند سالی از این بدعت نگذشته، به جان هم افتاده‌اند که نه! روز 5 آبان باید روز کورش باشد!
چیزی به نام روز جهانی کورش، در تقویم هیچ کشوری ثبت نشده است. در هیچ یک از گاهشماری‌های بین المللی چنین روزی را نمی‌یابیم. حقیقت این است که 7 آبان (مصادف با 29 اکتبر) روزی بس مبارک برای لابی‌های صهیونیست است. در این روز اتفاقات بسیار مهمی برای تاریخ یهود رخ داده است...
شاه در دهه 40 به سفر حج رفت و طبق شریعت اسلام، مناسک حج را به جا آورد. حال جا دارد از کسانی که مسلمانان را به صِرف دلبستگی به اسلام، مورد اهانت قرار می‌دهند و آنان را «عرب پرست» می‌نامند، بپرسیم: احیاناً این سفر شاه، طبق منطق خودتان، عرب پرستی نبود؟! اصلاً چرا شاه پول سفر حج را به فقرا و نیازمندان نداد؟!
تعداد یهودیان (کلیمیان) ایرانی که در هشت سال دفاع مقدس و در راه دفاع از این سرزمین شهید شدند: 18 نفر! و تعداد زرتشتیان که در هشت سال دفاع مقدس و در راه دفاع از این آب و خاک جان خود را فدا کردند: 9 نفر! زرتشتیان در آزمون ایران‌دوستی حتی از یهودیان هم شکست خوردند. اما امروزه موبدان زرتشتی با وقاحت تمام خود را مظهر وطن‌پرستی می‌نامند!
تعداد روحانیونِ شیعه که در هشت سال دفاع مقدس، به شهادت رسیدند: 3317 نفر! و تعداد موبدان زرتشتی که در هشت سال دفاع مقدس، در راه دفاع از ایران‌زمین به شهادت رسیدند: صِفر نفــر! و نیز تعداد کل زرتشتیانی که در دوران دفاع مقدس جان خود را فدا کردند: 9 نفر! خود قضاوت کنید که وطن‌پرست واقعی کیست...
حادثه تلخِ پارس‌آباد، و آن بلایی که بر سر آتنا اصلانی آمد، سبب شد که برخی وحوش، روی حقیقی خود خود را نشان دهند و با دروغ و لجن‌پراکنی «اسلام» را مقصر این واقعه نشان دهند! در حالیکه اسلام تجاوز به عنف را منع کرده و عقوبت آن اعدام است. از سویی ما در جوامع غربی، تلخ‌تر از این حوادث را شاهدیم و در ایران باستان هم چنین اموری رخ می‌داد.
برخی دلشان تنگ است... برای آن دورانی که درندگان به امر ملوکانه رضاشاه، به سوی مادران و خواهرانشان دست دراز میکردند. حق دارند! تماشای تعرض کفتارها به مادرانشان برای آنان بس لذت‌بخش بود! دلشان تنگ است! برای آن دوران که آن قلدر در پیمان سعدآباد، خاک وطن را تقدیم شغال‌های دست نشانده انگلیس کرد! دلشان تنگ است... برای زمانی که آن رذل قلدر، آزادگان وطن را در بند کرد. این دل‌تنگی سبب می‌شود که گاهی به کاخ سعدآباد بروند و آنجا در برابر نماد چکمههای آن قلدر سجده کنند!
یک کمدین ایرانی، حکایت رستم و سهراب را در قالبی طنز، بازگویی کرد. نه کسی ناراحت شد و نه حق کسی پایمال... جز عده‌ای که سعی دارند فضا را مشوّش و آب را گل‌آلود کنند و یک سایت زرتشتی هم این وسط کوشید که از آب گل‌آلود ماهی بگیرید! سایت محترم زرتشتی! این آب گل آلود ماهی ندارد! چون رستم و سهراب هیچ یک زرتشتی نبودند. به ویژه رستم که ماهیتاً شخصیتی ضد زرتشت بود.