ابن حجر مکی می نویسد: «کرامات اولیاء نزد اهل سنت حق است. برخی به جهت اینکه کرامت و معجزه با هم اشتباه گرفته نشود، کرامت را نفی می کنند که فکر باطلی است؛ بلکه کرامات اولیاء با نبوت معارضه‌ای ندارد؛ چون آن کرامت به ولی خدا به برکت تبعیت رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) عطا می‌شود.

تشکیلات بهائیت در حالی تبلیغ قانون شکنانه ابوالفضل انصاری در ایران را تا پای مرگ ستود که رهبران بهائی، اجرای احکام بهائیت (از جمله وجوب تبلیغ) را منوط به تعارض نداشتن با قوانین کشورها دانسته اند!

ابن ابی الحدید با اشاره به گوشه ای از دموکراسی عمر بن خطاب در نحوه انتخاب عثمان می نویسد: «عمر بن خطاب گفت: ابوطلحه انصاری را نزد من فرا بخوانید. پس او را نزد عمر صدا زدند. در این هنگام عمر به او گفت: ببین ای ابوطلحه!

ابن قیم درباره عمر نقل می کند که به کسی که در نامش و نام پدرش و ... اسم آتش و سوختن جمع شده بود گفت: «برو که منزل تو سوخت» و شاید با همین کلام این اتفاق افتاد و خانه آن فرد آتش گرفت.

مروان 6 سال والی مدینه بود. هر جمعه در منبرش امیرالمؤمنین (عليه‌السلام) را سبّ می‌كرد، سپس او را عزل كردند و به مدت دو سال سعيد بن عاص والی شد و جای مروان را گرفت؛ وی امیرالمؤمنین (عليه‌السلام) را سبّ نمی‌‌كرد.

مروان بن حکم از کسانی بود که می‌گفت دفاعی که علی از عثمان کرد، هیچ کس نکرد. مع الوصف، لعن امام علی (علیه‌السلام) ورد زبان او بود.