سر مگو
آموزه‌های فرقه‌های انحرافی سرشار از تعارض‌ها و مخالفت‌ها با شریعت الهی و احکام عقلی است؛ از طرفی این تعارض‌ها و مخالفت‌ها برای افراد عادی نیز قابل درک و فهم است، به همین جهت، به شیوه مخفی کاری روی آورده‌اند.
بزرگان فرقه اهل حق که خود را تابع شریعت محمدی می دانند بر خلاف رویکرد تبیینی دین اسلام در پنهان داشتن حقیقت و مراسم و مناسک آیین خود نهایت سعی و مراقبت را داشته اند که کسی از راز آن ها مطلع نشود و افراد بیرون از این آیین نباید از آن اطلاع یابند که در اصطلاح آن را«سرّ مگو» می گویند.
برخی از پیروان آیین یارسان بر این باور هستند که مسلک ایشان، مسلکی است که اندیشه‌ها، باورها و آداب‌ورسوم آن سِریّ بوده که توسط مقامات آیینی و بزرگان فرقه اهل حق به‌صورت رمزواره سروده شده است تا در دسترس اغیار قرار نگیرد و یا مجموعه معارف موجود در مسلک خود را ناب‌ترین یافته‌های دیده داران، باطن داران و پیشوایان به شمار می‌آورند.
یکی از ویژگی‌های آیین یارسان که مورد تأکید منابع کلامی یارسانیان است. اما اعتقاد به اصل "سر مگو" که پیروان مسلک اهل حق در ماهیت آن اختلاف دارند باعث شده است در فرقه اهل حق بیش از هر فرقه‌ای دیگر تفاوت، تضاد و تناقض آراء دیده شود.
یکی از ویژگی‌ها خاص آیین یارسان،"پنهان داشتن مبانی وزیر ساخت‌های اعتقادی آن" است که مهم‌ترین عامل در ناشناخته ماندن ماهیت آن به نظر می‌رسد اما در دو قرن اخیر مخصوصاً سال‌های اخیر برخی از پیروان این فرقه اقدام به انتشار متون کلامی خودکرده‌اند.
نزد اهل حق، دیوان گَوره (دیوان بزرگ) که در زمان سلطان اسحاق توسط او ویارانش سروده شده است، بسیار محترم است و در صدر همه آثار و منابع آیینی جای دارد زیرا بنا بر اندیشه اهل حق این مجموعه، حاوی اصول عقاید و آداب‌ورسوم اهل حق است در حالی که معیاری برای صحت‌وسقم سرایندگان این دیوان وجود ندارد.