دیوبندیه
یکی از گرایش‌های فکری سلفیه، مکتب دیوبندیه در شبه قاره هند است که پیرو افکار شاه ولی الله دهلوی است. با اینکه مکتب دیوبندیه در بیشتر اعتقادات شبیه به سلفیه وهابی است، اما بر خلاف وهابیت جشن میلاد برای پیامبر را جایز می‌داند. سهارنپوری در این باره می‌گوید: هیچکس مخالف ذکر و جشن تولد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نیست.
یکی از اقسام توسل، توسل به جاه و مقام پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است. این بخش از توسل از سوی وهابیت انکار شده است. این در حالی است که اهل‌سنت آن را پذیرفته و بر آن تاکید می‌کنند. به عنوان مثال باید مکتب دیوبند را که جریانی فعال در میان اهل‌سنت است، نام برد.
یکی از دوستان عزیز اهل‌سنتم مدعی بود که مقوله توسل، پس از وفات نزد اهل‌سنت جایز نیست و بر این امر ادعای اتفاق اهل‌سنت را داشت و از این‌روی در کامنتی در ذیل پست همین امر را متذکر شد. این در حالی است که در کتب اهل‌سنت توسل به پیامبر (ص) پس از وفات امری ثابت و مشروع است که به عنوان مثال می‌توان به کتاب المهند علی المفند اشاره کرد.
یکی از مباحث اختلافی در میان مسلمانان و وهابیت، توسل به دعای بزرگان دین پس از وفات ایشان است. وهابیت با صراحت و وقاحت این عمل را مشروع ندانسته و دایره آن را به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) سرایت می‌دهد. به همین منظور عالمان مکتب دیوبند در مقابل مبلغان وهابی موضع مخالف اتخاذ کرده و بیان ایشان را به چالش می‌کشانند.
مبحث توسل به عنوان اصلی مسلم از سوی عالمان جهان اسلام مطرح است. اما وهابیت در برخی از مصادیق این مساله مخالفت کرده که با سیلی از اعتراضات از سوی عالمان مسلک دیوبند قرار گرفته است. به عنوان مثال توسل به ذات پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) جایز است و وهابیت این قسم از توسل را نمی‌پذیرد.
مخالفت گروهی با سماع موتی در مکتب دیوبند، سیلی از اعتراضات را به دنبال داشت. به همین سبب، دلایل مخالفان با این نگرش، از سوی عالمان مکتب دیوبند مورد هجمه واقع شده و به همه آنان پاسخ داده شد.
حاصل رجوع به آثار مکتب دیوبندیه و نگاشته‌های عالمان این مکتب پذیرش سماع موتی را به دنبال دارد. در این نگرش شنیدن صدای احیاء از سوی مردگان مورد تایید قرار گرفته و بر آن ادعای تواتر شده است. از این همه پیداست که مخالفت چند نفر به این کثرت تالیفات ضربه نخواهد زد.