حب و بغض
وهابیت، فرقه‌ای است که توسط محمد بن عبدالوهاب ایجاد شد و دارای اندیشه تکفیری هستند که این تکفیرها را از ابن تیمیه حرانی به ارث برده‌اند، با مراجعه به فتاوای ایشان می‌توان به خوبی دریافت که همه آن‌ها جیره خواران سفره ابن تیمیه حرانی هستند، از این‌رو نهایت غلو را در مورد وی دارند تا جایی که حب و بغضش را نشانه ایمان و کفر دانسته‌اند.
در روایات فراوانی آمده است که حضرت علی (علیه‌السلام) معیار پاکی نطفه و نجاست آن است، یعنی هر که حب حضرت علی را در دل داشته باشد، حلال زاده و هر کس بغض آن را در دل داشته باشد، حرام زاده است. این روایات به خاطر شهرتش در زمان صدر اسلام، مورد استناد برخی از انصار بود و طهارت فرزندانشان را با این معیار می‌سنجیدند.
از مهم‌ترین رفتارهای انحرافی وهابیت، دشمنی این فرقه و پیشوایان آنان با پیامبر اکرم و اهل‌بیت آن حضرت است. ابن‌تیمیه حرّانی در راستای دفاع از سلف خود و اثبات دشمنی خود با امیرالمؤمنین علی، در موارد مختلف به نفع امویان موضع گرفته و به اعمال و رفتار امیرالمؤمنین علی انتقاد داشته و به زعم خود آن را مخالف سنت پیامبر اکرم معرفی می‌کند
ابن تیمیه در کتاب منهاج السنه که علیه شیعه نوشته شده است؛ به دشمنی با حضرت علی پرداخته و می‌نویسد: علی اینگونه نبود، و همانا بسیاری از صحابه و تابعین، بغض علی را در دل داشتند و او را دشنام می‌دادند و با او نبرد می‌کردند. این سخنان در حالی است که پیامبر گرامی اسلام حب و بغض نسبت به امام علی را نشانه ایمان و نفاق دانسته است.