خشونت در مسیحیت
یکی از ادعاهای بیاساس مسیحیان تبشیری فارسی زبان، معرفی خدای مسیحیت بهعنوان خدای سراسر صلح و محبت است. برای اثبات نادرست بودن این ادعا، به سراغ گفتههای جری فالول رفتهایم. او با تعریض نسبت به این ادعا معتقد است هم در عهد قدیم و هم در عهد جدید، عباراتی در تأیید جنگ آور بودن خدای مسیحیت وجود دارد و حتی در موقع لزوم، دستور کشتار هم میدهد!
مبشران تبشیری در پاسخ به انتقادهایی که به قتل عامها و بیرحمیهایی که در کتاب مقدسشان است توجیهاتی مانند اینکه این موارد به خاطر گناهان آنها اقوام و ظلم و فسادهایی که داشتهاند بوده و بنیاسرائیل حق نداشتتند از غنائم بدست آمده استفاده کنند، میآورند اما با مراجعه به اصل برخی از این کشتارها در مییابیم که این توجیهات به هیچ عنوان مورد قبول نیست و همهی قومهایی که کشته شدند به خاطر فسادشان نبوده و بنیاسرائیل در برخی موارد غنائم را نیز به غارت میبردند.
در برخی داستانهای کتاب مقدس مسیحی آنچه زیاد به چشم میخورد ماجراهای قتل و عام و نسل کشی است که توسط قوم بنی اسرائیل رقم میخورد. همانهایی که اجداد صهیونیست های امروزیاند. یکی از این موارد را فرزندان یعقوب مرتکب میشوند و به جای محاکمه ی شخص خطا کار اهالی یک شهر را محاکمه میکنند!
دین مسیحیت، ادعا می کند که دین ما، فقط دین محبت است! اما وقتی به کتاب مقدس رجوع می کنیم می بینیم که سخنانی به خلاف محبت زده شده است، و با کمی دقت متوجه خواهیم شد، اربابان مسیحیت سخنانشان با کتاب مقدس تنافی دارد!