تصور مسیحیان این بوده که بعد از عروج عیسی (علیه‌السلام) هیچ پیامبری مبعوث نمی‌شود. اما از عبارت‌های کتاب مقدس فهمیده می‌شود که مردم، منتظر پیامبرِ دیگری بوده که در میان آنها به «آن پیامبر»، (النَّبی - the prophet) معروف بوده است.

مسیحیان از طرفی به خدای یهودیان که واحد و یکتاست ایمان داشته و از طرفی هم معتقد بوده که پدر، پسر و روح القدس هرکدام به طور جداگانه یک خدای کامل هستند، در صورتی‌که این مطلب با حکم عقل ناسازگاری دارد.

کتاب مقدس مسیحیان، بشارت‌های فراوانی به آمدن پیامبر خاتم (صلی الله علیه و آله و سلم) داده و برخی خصوصیات بارز ایشان را بیان کرده است. با وجود تمام تحریف‌هایی که عالمان مسیحی در قبال این بشارت‌ها و پیشگویی‌ها انجام داده‌اند، هنوز هم آیاتی وجود دارد که جز بر حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) قابل انطباق نیست. این مقاله به یکی از این پیشگویی‌ها اشاره کرده است.

كتاب مسيحيان در بيان وقايع تاريخی اقوال بسيار متفاوتی ذكر كرده است، در جنگ شائول با فلسطینی‌ها نحوه مرگ شائول را به دو شكل متفاوت آورده است، يك‌جا می‌گوید شائول خودكشی كرده و جای ديگر می‌گوید به قتل رسيده است.

مسيحيان می گويند مسيح بر روی صليب با خداوند صحبت كرده است، متی و مرقس می‌گويند مسيح در آن هنگام به خداوند اعتراض كرده است ولی لوقا گفته است مسيح بر روی صليب از مصلوب بودن و كشته شدن خود راضی بوده است!

مسيحيان معتقدند تورات و انجيل به حضرت موسی و عيسی (عليهما‌السلام) وحی نشده است، بلكه بخش‌های كتاب مقدس بر نويسندگان آن الهام شده است و ريشه اين اعتقاد سنتی را از كتاب مقدس گرفته‌اند، اما برخی مفسرين و بزرگان مسيحی، مانند هورن، اعتراف کرده‌اند كه تمام كتاب مقدس الهام نشده است.