مسیحیت
مبشران مسیحی برای جذب افراد به مسیحیت، به راحتی دستورات کتاب مقدس خود را نادیده گرفته و دین خود را فاقد احکام و شریعت جلوه داده‌اند. در صورتی که اینگونه نیست و طبق تصریح خود کتاب مقدس، عمل کردن به احکام عهد عتیق (تورات)، بر آنها واجب است.
در همه‌ی ادیان الهی، مردم باید بخشی از اموال خود را کنار گذاشته و چهت ترویج و تبلیغ دین، و تأمین مخارج آن پرداخت نمایند.
یکی از احکامی که در کتاب مقدس بیان شده، حکم روزه گرفتن است. در شریعت یهودیان کنونی، این حکم شباهت بسیار زیادی به احکام روزه در اسلام دارد.
حرمت ارتباط زن و مرد نامحرم، توسط انبياء الهی به مردم ابلاغ‌شده است، در اناجيل داستانی آمده است كه مسيح (عليه‌السلام) نه‌تنها مرتكب اين گناه بزرگ می‌شود، بلكه برای آن توجيه تراشی هم می‌کند! و اين خرافات اناجيل قطعاً جسارت به مسيح (عليه‌السلام) است.
شباهت‌های زیادی بین ادیان بت‌پرستی و ابتدایی با مسیحیت وجود دارد. بزرگان مسیحی برای این موضوع توجیهاتی را آورده‌اند که قابل دفاع نیست.
پیامبران الهی همواره عامل نجات را، ایمان و عمل صالح دانسته‌اند و بر روی هر دوی آن تأکید داشته‌اند اما پولس در اقدامی عجیب، انجام اعمال را لازم ندانسته و تنها داشتن ایمان را برای عادل شمرده شدن و نجات، کافی دانست و بدعت بزرگی را در مسیحیت به وجود آورد.
يكی از بدعت‌های پولس در مسيحيت حذف شريعت است، يعنی فقط ايمان داشتن به مسيح باعث نجات می‌شود! اما موارد زيادی در كتاب مقدس هست كه ادعای او را نقض می‌کند، مانند بخشی از امثال سليمان، كه فرزندش را به رفتار نيك پند می‌دهد.
مسيحيان با استناد به آيات سوره‌های سجده/11، زمر/42 و محمد/27، ادعا کرده‌اند كه اين سه آيه باهم اختلاف دارند! اما ادعای باطل آنها با اندكي دقت و مطالعه کاملاً برطرف می‌شود، زيرا هرکدام از اين آيات متعلق به بخشي از فرمان‌های خداوند است.
مهم‌ترین حکم از احکام کتاب مقدس، ختنه کردن است. اگر چه پولس برای جذب بت‌پرستان به مسیحیت، این حکم را غیر ضروری دانست ولی کتاب مقدس آن را واجب و ترک آن را به منزله‌ی شکستن عهد خدا می‌داند.
مسیحیان در عمل به احکام کتاب مقدس خود به دو گروه تقسیم شده‌اند. این اختلاف به صدر مسیحیت و ظهور شخصی به نام پولس برگشته، که با ادعای مکاشفه، جایگاه جانشین واقعی حضرت عیسی (علیه السلام) را گرفت و توانست بدعت نسخ شریعت را نهادینه کند.
در ادیان الهی، از یک پشتوانه‌ی مالی به نام «خُمس» برای تقویت، استمرار و ثبات دین، استفاده شده است. در کتاب مقدس یهودیان و مسیحیان، این حکم در زمان حضرت یوسف (علیه السلام) و توسط ایشان بنا نهاده شد.
از قرن چهار میلادی تاکنون، اولین و مهم‌ترین اصول اعتقادی بیشتر فرقه‌های مسیحی، اعتقاد به تثلیث بوده است. کتاب مقدس مسیحیان هیچ تصریحی به اینکه پدر، پسر و روح القدس سه خدای کامل هستند نداشته و این آموزه، سال‌ها پس از حضرت عیسی (علیه السلام) وارد مسیحیت شده است.
کسانی که برخی از احکام دینی مثل «سنگسار» را زیر سؤال برده‌اند، به خاطر این است که به عواقب خطرناک نبود اینگونه سختگیری‌ها در دین، فکر نکرده و یا خود را به جای همسرِ مرد یا زنی که مرتکب آن عمل شنیع شده‌است، نگذاشته‌اند و فقط با مغلطه‌گری به این احکام حمله کرده‌اند.
این مقاله به برخی از حکمت‌های وجود این حکم اشاره کرده و در یایان هم به وجود حکم سنگسار در کتاب مقدس یهودیان و مسیحیان اشاره می‌کند.
روزه داری و خودداری از خوردن و آشامیدن در برخی از روزها، مخصوص مسلمانان نیست. طبق آیین یهودی و مسیحی نیز، در روزهای خاصی از سال روزه گرفتن واجب است. برخی تصور می‌کنند که روزه در یهودیت و مسیحیت، فقط روزه‌ی سکوت است در حالیکه اینگونه نیست.