مکاتب اهل سنت
وجود مقدس امام کاظم (ع) شخصیتی آسمانی است که علاوه بر شیعیان، بزرگان اهل سنت نیز به مقام شامخ آن حضرت اذعان کرده اند و کرامات فراوانی از حضرت در منابع معتبر خود ذکر کرده اند. توسل به این امام همام و زیارت قبر مطهر ایشان، یکی از اعتقاداتی است که سایر پیروان مذاهب اسلامی به این وسیله از خدای رحمان استمداد و یاری می طلبند.
عبدالحمید با سوء استفاده از قسمت‌هایی از تاریخ قصد دارد عملکرد حکومت اسلامی را مخالف سیره پیامبر (ص) و اسلام جلوه دهد؛ وی در استدلال‌هایش همیشه سخن از رحمت و رأفت اسلامی به میان می‌آورد، در حالی‌که اسلام فقط جنگ بدر و فتح مکه نیست، بلکه قاعده «أَشِدّاءُ عَلَى الكُفّارِ» نیز دارد و وظیفه حکومت، برخورد شدید با افرادی است که در زمره کفار داخل می‌شوند.
عبدالحمید در هجدهمین خطبه خود که به دنبال آن عده‌ای جوگیر شده و شعارهایی علیه نظام و رهبر می‌دهند، مانند گذشته گفت معتقدم حکم اعدام نباید باشد و ازجمله اعدام‌های بی‌اثر اعدام به جرم مواد مخدر را مثال زد؛ به او باید گفت قانون، سخت گیرانه نیست ولی اجرای رحیمانه قانون، هرج و مرج به دنبال دارد و اتهام ناعدالتی و تبعیض هم از همین گذشت‌هاست.
عبدالحمید در سخنان اعتراضی و با ژست خیرخواهانه به مسئولین ارشد نظام پیشنهاد کرد که مسالمت آمیز و به دلخواه خود، از قدرت کناره بگیرند؛ جهت منطقی نشان دادن سخنش، صلح امام حسن (ع) را مطرح کرد و گفت، امام با اینکه حکومت بزرگ و توان مقابله با معاویه را داشت، به دلیل اینکه بین مسلمانان، اختلاف نشود، از حکومت کنار کشید؛ اما عبدالحمید جهت مقابله با نظام، تاریخ را تحریف کرد.
هدف شبکه‌های ماهواره‌ای و رسانه‌های وهابیت فارسی زبان که به نام اهل سنت برنامه می‌سازند، دشمنی با نظام اسلامی است که بیش از چهل سال، در جهت سرنگونی نظام تلاش کرده‌اند؛ اگر علمای اهل سنت در مسیر آنان گام بردارند، به شدت مورد حمایت قرار می‌گیرند، ولی اگر با نظام اسلامی همراهی کنند، در هر جایگاهی باشند، مورد نکوهش این رسانه‌ها قرار می‌گیرند.
یکی از فضائل بی‌نظیر وجود مقدس امیرالمؤمنین (ع) ولادت ایشان در کعبه معظمه است؛ علاوه بر علما و محدثین شیعه، علمای اهل سنت نیز به این فضیلت بی‌نظیر اذعان کرده‌اند؛ تواتر روایات در این اتفاق مبارک، یکی از مهمترین نکاتی است که در منابع معتبر اهل سنت به آن اشاره شده است. فضیلت دیگر حضرت، اظهار اسلام ایشان به عنوان اولین مسلمان است.
افرادی در کسوت عالم اهل سنت، با شبکه‌های معاند مصاحبه کرده و اخبار دروغی علیه حکومت منتشر می‌کنند. جمهوری اسلامی در راستای وظیفه خود، افراد مخل به امنیت را بازداشت می‌کند. بیانیه‌ای به دفاع از این مجرمین با نام جامعه مدرسین دارالعلوم زاهدان منتشر می‌شود که لازمه استدلال آنان، مشرک کردن اهل سنت، مخالفت با مبانی اسلام و فقه حنفی و خروج از دایره مسلمین و پیوستن به جاهلیت است.
عبدالحمید که در سال‌های قبل گفته بود، صلح و سازش با اسرائیل فایده‌ای ندارد و کسی که سخن از صلح با اسرائیل می‌گوید، گمراه است، هفته گذشته بر خلاف نظرات قبلی خود از ضرورت صلح بین فلسطین و اسرائیل سخن گفت و در راستای نشان دادن روحیه صلح و سازش، در جنایات و ظلم‌های اسرائیل علیه مسلمانان شریک شد.
عبدالحمید با حمایت از مجرمین اغتشاشات گفت، ملت ایران اعدام را نمی‌پذیرد؛ اعدام را برای هیچ کجای دنیا نمی‌خواهند. مگر در صدر اسلام چه تعداد انسان اعدام شده است. در اسلام اعدام نیست، مگر در قصاص و بعضی موارد بسیار نادر؛ اشتباه وی این است که ابتدا اعدام را به طور مطلق رد کرده و خود را با مخالفین همراه نشان داده، سپس استثنائاتی را پذیرفته؛ به جرأت می‌توان گفت، به اندازه‌ای که در ایران در مورد نریختن خون به ناحق رعایت و احتیاط صورت می‌پذیرد، در هیچ کشور دیگری در دنیا، این اتفاق نمی‌افتد.
عبدالحمید با اعتراض به ممنوع المنبر شدن و فشار بر علمای اهل سنت، خواستار حفظ حرمت علما شد؛ در حالی که افرادی که وی مد نظر دارد، عالم نمایانی هستند که باعث گمراهی مردمند و وظیفه نظام اسلامی جلوگیری از گمراهی مردم توسط این افراد است؛ نمونه‌هایی شدیدتر در صدر اسلام صورت گرفته که حتی عالمی از نقل حدیث نبوی ممنوع می‌شد.
عبدالحمید اغتشاشات علیه نظام را به انقلاب 57 تشبیه کرد و گفت بین معترضین اتحاد و انسجام ایجاد شده، اما در انقلاب 57، مردم به رهبری امام خمینی (ره) برای آزادی از یوق استکبار، استبداد شاهنشاهی و سربلندی اسلام و حفظ احکام اسلامی قیام کردند؛ در حالی‌که خواسته اغتشاشگران، کنار نهادن احکام اسلامی و اطاعت محض از آمریکا و انگلیس بود.
با وجود اختلافاتی که در میان شیعه و اهل سنت در جهان اسلام است، برخی چنین تصور می‌کنند که نمی‌توان نقطه مشترکی میان این دو گروه بزرگ جهان اسلام یافت؛ این در حالی است که یکی از نقاط مشترک فریقین، اهل بیت و به ویژه امام جواد (علیه‌السلام) است.
یک سال پیش محمد حسین گرگیج بعد از توهین به مقدسات مسلمانان، از امامت جمعه منع شد؛ وی دو هفته قبل، نماز جمعه را اقامه کرد؛ دادگاه ویژه از وی خواست در دادگاه حاضر شود؛ اما مریدانش نگذاشتند؛ مقامات امنیتی به وی اعلام کردند که حق «امامت و ایراد خطبه جمعه» و «هرگونه فعالیت رسانه‌ای» ندارد؛ عده‌ای در مقابل منزلش تجمع کردند. وی با این سخن که امام جمعه را مردم انتخاب می‌کنند، با تصمیم نظام مخالفت کرد؛ عبدالحمید هم از وی حمایت کرد.
عبدالحمید در موقعیتی قرار گرفته که به عنوان سردمدار مخالفین علیه نظام مطرح شده است؛ سیاست‌مداران با تجربه، توصیه‌هایی به او می‌کنند؛ ازجمله رئیس اسبق کمیسیون امنیت ملی مجلس در نامه‌ای به وی این سؤال را پرسیده که آیا می‌دانید جمهوری اسلامی برای عملکرد شما در مسجد مکی و حضور صدها طلبه غیر قانونی خارجی، مورد اعتراض رؤسای جمهور برخی کشورها قرار گرفته و هزینه سیاسی پرداخت کرده است؟ چرا ناشکری کرده و قدردان نظام نیستید؟