پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مولوی عبدالحمید امام جمعه مسجد مکی زاهدان که مدتی است از سیاست قبلی خود دور شده و اعتراضات سالانه خود در نماز جمعه را به اعتراضات هفتگی بدل کرده و هر هفته چند موضوع را مورد بحث خود قرار می‌دهد که در برخی از موضوعات با کنایه و در برخی دیگر به صراحت به اعتراض علیه نظام اسلامی می‌پردازد، این هفته نیز در زنده نگاه‌داشتن این مسیری که در آن افتاده، (با اینکه بیش از 2 ماه است که در کشور، اغتشاشی نیست) با تحریک خود، شورش و اغتشاش هفتگی در زاهدان راه انداخت.

وی در سخنان این هفته خود، مطالبی خلاف نظرات و مبانی قبلی خود بیان داشته که از آن جمله، محکومیت اعدام در هر جای دنیا است.

عبدالحمید با شعار «صلح و آشتی» تأکید کرد: «ملت ایران به اعدام نه می‌گوید و اعدام را برای هیچ کجای دنیا نمی‌خواهد. اعدام در کشور چین هم باشد، ملت ایران به آن نه می‌گوید. بالاخره بندگان خدا هستند و خطا و اشتباهی می‌کنند. این‌ها به شیوه‌های دیگر باید مجازات شوند، ولی اعدام نه. بعضی‌ها گفته‌اند چرا شما که اینجا انتقاد می‌کنید نامی از عربستان سعودی در مورد اعدام نمی‌برید؛ برای ما هیچ تفاوتی ندارد. پیام ما به عربستان سعودی هم همین است که از اعدام اجتناب شود. اگر به صدر اسلام و سیره خلفای راشدین برگردیم، ببینید چه تعداد انسان را اعدام کرده‌اند. اعتقاد ما بر این است که در اسلام اعدام نیست، مگر در قصاص کسی که مرتکب قتلی شده است و بعضی موارد بسیار نادر و کم. اعدام در صدر اسلام و عصر آن حضرت بسیار کم بوده است.»
«ایرانیان می‌خواهند که کشورها مجازات اعدام را از برنامه‌هایشان خارج کنند. قصاص حق شرعی است و دنیا هم آن را می‌پذیرد، اما همین قصاص در کنارش عفو و دیه هم راه‌های دیگر است و اگر نه، قصاص بکنند هم درست است. برای کشورمان و مقامات قضائی هم همین است. ملت ما با اعدام موافق نیست و همه این ملت صاحبان این کشور هستند و خواسته آن‌ها از مسئولان آن است که اگر قصاص اجرا می‌شود، در بقیه اعدام‌ها احتیاط شود.» «خانواده‌هایی که سرپرست یا عزیزان‌شان را از دست می‌دهند برایشان خیلی سخت است. همانطور که در صدر اسلام و در زمان سیدنا علی و خلفای راشدین بوده، مسیری درست است و باید آن را پیش ببریم.»

در این مورد نیز عبدالحمید با سخنانی احساسی، فضا را به گونه‌ای کرده، که با توجه به مخاطبان و پوشش دهندگان سخنانش، توضیحات بعدی او دیگر لحاظ نمی‌گردد، بلکه از این سخنان برداشت می‌شود، او هم در راستای مخالفت با نظام، به صف افرادی پیوسته که برای مجرمان، قاتلان و محاربان، درخواست لغو اعدام دارند و شعار «نه به اعدام» سر می‌دهند.
عبدالحمید در ابتدا به طور کلی اعدام را محکوم می‌کند، در حالی‌که این شعار غربیان و مدافعان دروغین حقوق بشر است. آنان که علیه قصاص این شعار را سر می‌دهند و در قانون‌های خود، اعدام را ممنوع کرده و حبس ابد را جایگزین آن کرده‌اند، در عمل مأمورینشان بدون محاکمه، روزانه چند را به قتل می‌رسانند.

عبدالحمید این‌طور آغاز کرده که ملت ایران به اعدام نه می‌گوید و اعدام را برای هیچ کجای دنیا نمی‌خواهد؛ ولی در توضیحات بعدی، برای اینکه مرتد خوانده نشود، قصاص و حتی موارد دیگری را استثناء کرده، ولی شعاری که روح مطلب اوست، اعدام نکردن است که به نظر می‌آید که در همراهی با اغتشاشگران است و به اعدام قاتلان اغتشاشات اخیر، اعتراض دارد.

به جرأت می‌توان گفت، به اندازه‌ای که در ایران در مورد نریختن خون به ناحق رعایت و احتیاط صورت می‌پذیرد، در هیچ کشور دیگری در دنیا، این اتفاق نمی‌افتد. قانون تمام کشورها نسبت به مجازات جاسوس و نقض کنندگان امنیت ملی، از آنچه در ایران انجام می‌شود، سخت گیرانه‌تر است. در هیچ جایی از دنیا، نیروهای امنیتی کشور، در مقابل اغتشاشگران و بر هم زنندگان امنیت و مخالفین حکومت، مماشات نکرده و امر به مدارا نشده‌اند.
این عقیده اسلامی است که با اعتقاد به شهادت، تا حد ممکن در مقابل فریب خوردگان کوتاه آمده‌ایم و نیروهای امنیتی کشور شهدای بسیاری در این راه دادند که توطئه محرز شود و همگان، ریشه فتنه را بشناسند.
این سخنان مولوی که بخشی از آن حق است، خطاب به جمهوری اسلامی که بهترین شیوه را در این مسئله، عملکرد خود قرار داده، بی‌انصافی و بی‌حیایی است و چینش کلام به گونه‌ای که رفتار حکومت را خلاف حکومت صدر اسلام جلوه می‌دهد، جهل یا تجاهل است.

پی‌نوشت:
[1]. سخنان عبدالحمید در نماز جمعه 7 بهمن 1401.