یاسر الحبیب
از شاخصه‌های اساسی جریان افراطی تشیّع لندنی، افراط و غلوّ در مسئله تبرّی است. به دلیل همین مبنای افراطی است که طرفداران و بزرگان این جریان، مخالف با آرمان آزادی فلسطین و قدس و جبهه مقاومت هستند و اسرائیل غاصب را به رسمیت می‌شناسند و چشم بر جنایات دشمن اصلی تشیع (صهیونیسم) بسته‌اند، این در حالی است که سیره اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع)، خلاف این مبنا است.
«یاسر الحبیب» از افراد و چهره‌های شاخص جریان انحرافی و افراطی «تشیع لندنی» است که عملیات اخیر «حماس» و جبهه مقاومت در سرزمین‌های اشغالی که منجر به هلاکت تعداد زیادی از صهیونیست‌ها و شکست اطلاعاتی رژیم غاصب صهیونیستی شد را محکوم کرد.
شیخ «یاسر الحبیب»، اهل کویت و رئیس هیئت خدام المهدی و یکی از طرفداران جریان افراطی تشیع لندنی است که علی‌رغم اکرام و تجلیل او توسط بیت شیرازی‌ها، در کلام سایر علمای شیعه، مورد مذمت و نقد واقع شده است.
تشیع لندنی از جریان‌های انحرافی و افراطی است که با اقدامات خود سبب کینه توزی و اختلاف میان مسلمانان شده است؛ در صورتی که اهل‌بیت(ع) پیوسته مسلمانان را به مهربانی و الفت و همدلی توصیه کرده‌اند. حضرت علی(ع) می‌فرماید: «هیچکس به وحدت و یگانگی امت محمد(ص) از من حریص‌تر نیست. من با چنین کاری پاداش زیبا و عاقبتی نیکو را طلب می‌کنم».
«یاسر الحبیب» از افراد و چهره‌های شاخص جریان انحرافی و افراطی «تشیع لندنی» است که عملیات اخیر «حماس» و جبهه مقاومت در سرزمین‌های اشغالی که منجر به هلاکت تعداد زیادی از صهیونیست‌ها و شکست اطلاعاتی رژیم غاصب صهیونیستی شد را محکوم کرد.
در سال‌های اخیر جریان افراطی تشیع انگلیسی با سوء استفاده از عشق و علاقه شیعیان به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) و با هدف قرار دادن اقشار مذهبی و فهم نقش هیئات مذهبی در بصیرت افزایی اقدام به مبارزه با خط انقلابی‌گری کرده و در این راه، کمک‌های مالی خود را به جلسات، هیئات مذهبی و مواکب، مشروط به اجرای دستورالعمل‌های سیاسی کرده است.
از مصادیق غلو در تولی در گروه افراطی شیعه انگلیسی، انجام اعمال انحرافی در عزاداری بر سیدالشهدا (ع) است؛ این جریان، ابتدا تولی را به صرف دوست داشتن تقلیل می‌دهد و آن را مقدمه عمل نمی‌داند و عزاداری را هدف قیام عاشورا معرفی می‌کند؛ سپس برای انجام عزاداری، به رفتارهای انحرافی در سوگواری روی آورده، موجب سنگ اندازی در مسیر رشد و بالندگی این حرکت می‌شود.
تشیع انگلیسی با غلو در تبری، اسلام را در تبری دروغین خلاصه می‌کند و تمامی مطالب دینی را به سمت آن سوق می‌دهد؛ از دیدگاه شیعه لندنی، تبری، مخاصمه و مواجهه با اهل سنت و توهین و دشنام به آن‌ها و مقدسات آن‌ها معنا می‌شود، این تفسیر از تبری که حاکی از نگاه بسته و فقط تاریخی به این اصل مترقی و به روز است، نوعی غلو در عقیده را در پی دارد.
در آیات قرآن کریم به صراحت مسئله تقیه مطرح شده و به آن مشروعیت داده شده است؛ اما فعالان و مبلغان جریان افراطی تشیع لندنی، در توجیه فعالیت‌های تفرقه افکنانه خود، منکر اصل تقیه در زمان حاضر شده و معتقدند در زمان معاصر، حکم تقیه لغو شده و تقیه در زمان غیبت جایز نیست.
تشیع لندنی به مانند جریان انجمن حجتیه که تشکیل حکومت در زمان غیبت را بدعت می‌داند، دارای تفکر جدایی دین از سیاست است. رهبران این جریان افراطی برای دیدگاه خود، استناداتی روایی نقل می‌کنند، در حالی‌که در سند برخی از این روایات، افراد ضعیف و دروغگو هستند و دلالت اخبار آنان با دیگر روایات، در تناقض است.
جریان تشیع لندنی با سوء استفاده از تعصبات مذهبی مردم، تمامی مطالب دینی را به سمت مخاصمه و مواجهه با اهل سنت سوق می‌دهد و تنها از دریچه تنگ اختلافات شیعه و سنی به تمام مسائل دینی نگاه می‌کند؛ با این رویکرد است که مبلغین این جریان تنها به بیان مسائلی می‌پردازند که شیعه و سنی در آن اختلاف داشته و آن‌ها می‌توانند با دامن زدن به این مباحث، به تشدید دشمنی‌های دینی و مذهبی بپردازند.
صالح سیبویه، رئیس «مجلس اسلامی جهانی علمای دین» سفرهای بین المللی و دیدارهایی با نمایندگان ادیان دیگر با محوریت تأکید بر صلح و هم‌زیستی مسالمت آمیز داشته است؛ این مجلس در سال‌های اخیر و در اوج حرکت‌های سیاسی برای پروژه عادی سازی روابط کشورهای اسلامی با رژیم صهیونیستی و با حمایت افرادی که مرتبط با جریان شیرازی‌ها هستند، تأسیس شده است.
ساخت فیلم سینمایی «بانوی بهشت» و سریال «ابولؤلؤ شجاع» از سوی جریان تشیع لندنی و تولید سریال‌های «عمر فاروق» و «معاویة بن ابوسفیان» با حمایت جریان اسلام آمریکایی (وهابیت)، بخشی از تلاش‌های دو لبه قیچی استعمار، علیه مصالح اسلام و مسلمین است.
جریان شیعه لندنی برخلاف گذشته، رهبری فکری و سازماندهی خاصی دارد و برنامه‌های مشخصی را نیز پی می‌گیرد. به طورکلی در این مسیر می‌کوشند تا جاذبه‌های تشیع را به دافعه تبدیل کنند و با ارائه چهره متفاوت و زشت از تشیع در منظر جهانیان، مانعی در برابر گسترش آموزه‌های ناب شیعی پدید آورند.