وهابیت
گروه مرتجع وهابی در قرن 12 ایجاد شد. آنان با تعریف جدید از توحید و شرک، ایمان و کفر، سنت و بدعت، مسلمانان مخالف عقیده خود را خارج از اسلام می‌دانند و در دو قرن و نیمی که به وجود آمده‌اند، با شمشیر و زور پیش رفته و با غارت مسلمانان تقویت شده و کشتار مسلمانان و ویرانی مناطق مسلمان‌نشین، دستور کارشان بوده است.
وهابیت با روشی مشابه خوارج، 280 سال قبل در نجد شکل گرفت و حکومت آل‌سعود را به وجود آورد. این حکومت سه دوره داشت؛ یعنی دوبار منقرض شد و برای بار سوم با کمک انگلستان احیا شد. حدود یک قرن قبل بر کل عربستان مسلط شده و هرساله جشن روز ملی برپا می‌کنند. آنان ابتدا از شعار توحید برای توجیه جنایات خود استفاده می‌کردند، ولی اکنون به اهرمی برای پیشبرد اهداف انگلستان در جهان اسلام تبدیل شده‌اند.
رسانه‌های فارسی زبان وهابیت که از طرف آل سعود تغذیه می‌شوند، علیه عقاید تشیع و نظام جمهوری اسلامی فعالیت می‌کنند. آنان به دنبال تضعیف و نابودی باورهای شیعی و ایجاد تفرقه در میان امت واحده و جدایی میان مذاهب هستند.
مفتیان وهابی لزوم تقلید از مراجع و تبعیت از ولایت فقیه را حرام می‌دانند و به آیه 31 سوره توبه استدلال می‌کنند. اما منظور این آیه کسی نیست که از عالِم فتوادهنده به محکمات قرآن و روایات (در حالی‌که عادل و مورد وثوق است) تقلید می‌کند؛ چرا که این تقلید، تقلید از کسی است که خداوند اطاعتش را واجب کرده است و به حکم خدا فتوا می‌دهد. پس مراد از تقلید در آیه شریفه، تقلید از علمایی است که حلال خدا را حرام و بالعکس می‌کنند.
واقعه غدیرخم و اعلام خلافت و جانشینی امیرالمؤمنین (ع) مهمترین دستوری است که خدای رحمان، پیامبر خود را ملزم به اعلام آشکار آن کرد. اما عده ای خلافت و جانشینی را از مسیر حق آن تغییر داده و به کج راهه کشاندند. بر اساس همین اتفاق شوم، واقعه غدیرخم در میان مسلمانان تحریف و حکومت امیرالمؤمنین (ع) غصب شد.
برخی از اهل سنت نظری موافق و نزدیک به امامیه دارند؛ مانند شافعی که جماعت خواندن نافله را مکروه دانسته و برخی دیگر گفته اند بهتر است فرادا و در خانه خوانده شود؛ پس این مسئله مورد اتفاق علمای اهل سنت نیست.
امروزه با اینکه دیده می‌شود شبکه‌های ماهواره‌ای منسوب به جریان مقاومت، از ماهواره عرب ست و ماهواره‌های اروپایی حذف می‌شود، اما با این حال همه درهای جهان به روی شبکه‌های فتنه انگیزی مانند شبکه وصال، صفا، فدک و غیره باز است.
شریعت سنگلجی که در دوره رضاخان، مجاز به فعالیت فرهنگی بود، با تأثیرپذیری از آموزه‌های وهابیت، بسیاری از اعتقادات شیعه را انکار کرد؛ حاکمان آن دوره، علاوه بر پخش این عقاید باطل، مانع نقد آن نیز می‌شدند.
استعمارگران برای مقابله با اسلام و آموزه‌های ناب آن، نقشه‌های متعددی را اجرا کردند که از جمله می‌توان به اختلاف افکنى و ایجاد تفرقه و ساخت و حمایت از فرقه‌های افراطی نظیر تشیع لندنی، وهابیت و ... اشاره کرد.
اتاق فکرهایی که با واسطه یا بدون واسطه تمام فرقه های انحرافی را در زمان کنونی کنترل می کنند، سرویس های جاسوسی کشورهای استعمارگر می باشد و این باعث شده است که فرقه های انحرافی با تمام تفاوت و اختلافی که در مبانی با یکدیگر دارند، در زمان های حساس، این اختلاف ها را کنار گذاشته و با یکدیگر دست دوستی داده و با یکیدیگر در مقابل نظام اسلامی ایران متحد می شوند.
دین اسلام، آخرین و کاملترین دین الهی برای نجات بشریت از گمراهی و جهل، توسط پیامبر اکرم (ص) به بشریت عرضه شد؛ روشنگری و آگاهی‌بخشی دین موجب می‌شد تا مردمان از بردگی و جهل و سلطه سلطه گران خلاصی یابند؛ همواره سلطه گران از آغاز نبوت پیامبر (ص) تا امروز با انواع ترفندها، قصد داشتند که از رشد و گسترش دین مبین اسلام جلوگیری کنند.
در بین تصوف و وهابیت از جنبه های مختنلف، جدایی وجود دارد. یکی از جنبه های اختلافی، توسل است. وهابيت به جز توسل به دعای نبي در زمان حيات و قيامت، مابقي وجوه توسل را شرک مي دانند. درصورتی که متصوفه، توسل را پذیرفته است و در این مسئله، اعتقادی همچون شیعیان دارند.
وهابی ها بر اساس مبنا و اعتقاد باطلی که دارند معتقدند، زیارت قبر مطهر امام حسین (ع) و پیاده روی اربعین، عملی باطل و خلاف دستور اسلام است. در پاسخ باید گفت پیاده روی و زیارت اربعین نمی‌تواند از مصادیق بدعت باشد؛ زیرا علمای اهل سنت در کتب معتبر خود به جواز زیارت قبر رسول خدا (ص) توسط بعضی از صحابه اذعان کرده‌اند.
یکی از شبهاتی که از سوی مفتیان وهابی مطرح شده، آن است که امام حسین (ع) از سوی یاران امیرالمومنین (ع) به شهادت رسیده اند؛ آنان معتقدند که شمر بن ذی الجوشن از اصحاب امیرالمومنین (ع) بوده است؛ در حالی که در منابع معتبر اهل سنت، به جدا شدن شمر در زمان امیرالمومنین (ع) و ملحق شدن او به معاویه ملعون اذعان شده است.