بسیاری از علمای شیعه و اهل سنت، نیت الوهیت و ربوبیت را شرط در تعریف عبادت می‌دانند؛ یعنی اعمالی هم‌چون ذبح، نذر، سجده، رکوع و ... را زمانی عبادت خداوند محسوب می‌‌کنند که آن شخص به نیت الوهیت و ربوبیت، این اعمال را انجام بدهد و بدون این قصد شرک عبادت محسوب نمی‌شود.