منابع اهل حق
منابع مطالعاتی اهل حق اذعان دارند که بزرگان و مرشدان این فرقه نه تنها از وظایف محوله خود که در عصر سلطان اسحاق برای آنان تعریف‌شده است تخلف می‌کنند، بلکه همواره به اعمال سلیقه‌های فردی در آداب و ارکان یاری همت گماشته‌‌اند.
نزد اهل حق، دیوان گَوره (دیوان بزرگ) که در زمان سلطان اسحاق توسط او ویارانش سروده شده است، بسیار محترم است و در صدر همه آثار و منابع آیینی جای دارد زیرا بنا بر اندیشه اهل حق این مجموعه، حاوی اصول عقاید و آداب‌ورسوم اهل حق است در حالی که معیاری برای صحت‌وسقم سرایندگان این دیوان وجود ندارد.
نورعلی الهی که تمام سعی و کوشش خود را بر این گذاشته است که خود را اهل حق معرفی نماید، در برخی از سخنان خود به "نامه سرانجام " که مقدس‌ترین کتاب در نزد فرقه اهل حق است بی‌حرمتی کرده و قائل به تحریف وتحذیف آن است.
جهت تحقیق در هر رشته‌ای آشنایی با منابع و مکتوبات دسته اول آن رشته از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این نوشتار سعی شده است تا منابع دسته اول فرقه اهل‌حق بصورت مختصر معرفی گردد. در فرقه اهل‌حق این مآخذ به سه دسته تقسیم می‌شوند که به ترتیب مآخذ ترکی و کردی، مآخذ فارسی و مآخذ شفاهی هستند.
تمامی آثار اهل‌حق مربوط به دوران اسلامی و منسوب به سده‌های سوم تا سیزدهم هجری است. اما عقاید و آیین‌های اهل‌حق، بر اساطیر و افسانه‌هایی استوار است که هسته‌های مرکزی آنها از اعصار کهن سرزمین ایران غربی باقی مانده است. لایه‌هایی از باورهای این منطقه در دوران اسلامی، در اساطیر و افسانه‌های ایشان دیده می‌شود که به بررسي برخي از آنها مي‌پردازيم.