مراقبه
خیلی ها گمان میکنند که یوگا یک ورزش معمولی بوده و مراقبه در یوگا را به مراقبه در اسلام تشبیه میکنند. به همین خاطر بعضی یوگا را ورزشی میدانند که باعث رشد فردی و معنوی میشود؛ و با ورود به یوگا دچار آسیب و انحراف میشوند.
امروزه انحرافات در جامعه، شکلهای مختلف و در برخی موارد کاملاً عجیب و خندهدار به خود گرفته است.
یکی از موضوعات اصلی در بحث یوگا، مسئله مراقبه است؛ مراقبهای که در یوگا گفته میشود، غیر از معنی مراقبه در معنویت اسلامی است. اما افراد بدون توجه به این موضوع، وارد یوگا شده و آسیب میبینند. مراقبه یوگا کاملاً مخالف عرفان اسلامی است.
اوشو مدعی است با افراط در روابط جنسی نامحدود و بی قید و بند، انسان از میل جنسی سیراب شده، در نتیجه توجهش به مراقبه و کمال معطوف میشود؛ این سخن کاملاً باطل است؛ چون میل جنسی انسان، قابل سیراب شدن نیست؛ بلکه هر چقدر به آن اهمیت داده شود و توجه شود، این میل افزایش یافته و به گرایشات انحرافی هم منجر میشود.
از منظر اوشو رسیدن به آرامش فقط با عشق محقق می شود و رسیدن به عشق منوط به مراقبه است. رابطه جنسی آزاد، مقدمه ورود به مراقبه است.
اوشو مُدعی است که ادیان با لذت و شادی مخالف هستند. علت این برداشت اوشو این است که در آئین خانوادگی اوشو «آئین جین» پرهیز از تمایلات نفسانی و جسمانی و بی نیاز بودن از مال دنیا از اصول پرهیزگاری شمرده می شوند. اوشو با قیاسی غلط، این تفکر را به همه ادیان نسبت داده است.
یکی از اصول روش مدیتیشن یا همان مراقبه غربی، تاکید بر (مانترا) است. بدین معنا که تاکید میشود واژهای بیمعنا تکرار شود تا در این بیمعنایی، هیچ تفکری ایجاد نشود، تا فرد به سرعت بتوانید با شعور خلاق و آگاهی عمیق، مرتبط شوید! در حالی که در عرفان اسلامی، هدف سالک قرب الهی بوده و عارف میکوشد با نزدیک شدن به منبع لایزال الهی، به فانی شدن در خدا برسد. به همین خاطر بر خلاف مراقبه غربی که تاکید روی بیمعنا بودن مانتراها و تکرار آنهاست، در عرفان و مراقبه اسلامی، به ذکرهای معنادار و اصیل پرداخته میشود.