فضیلت امیرالمؤمنین
اهل بیت پیامبر از خود پیامبرند یعنی از گوشت و پوست و خون ایشان هستند و رسول خدا در مناسبتهای مختلف آن را برای مسلمانان بیان فرموده است، خصوصاً در مورد حضرت علی (علیه‌السلام) آن‌قدر روایت در فضائل و مناقبشان ایراد فرمود که جای هیچ شک و شبهه‌ا‌ی برای احدی باقی نگذاشت.
از جمله روایات فضیلت امیر مومنان علی (علیه‌السلام) روایت صدیقون است که در آن پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، امیر مومنان را افضل راستگویان قرار داده است. این روایت به دلیل وجود عمر بن جمیع از سوی ابن‌تیمیه تضعیف گشته که اشکال او با مقبولیت این روایت در نزد اهل سنت سست می‌گردد.
در روایات فراوانی آمده است که حضرت علی (علیه‌السلام) معیار پاکی نطفه و نجاست آن است، یعنی هر که حب حضرت علی را در دل داشته باشد، حلال زاده و هر کس بغض آن را در دل داشته باشد، حرام زاده است. این روایات به خاطر شهرتش در زمان صدر اسلام، مورد استناد برخی از انصار بود و طهارت فرزندانشان را با این معیار می‌سنجیدند.
احدی از صحابه پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) عبارت «سلونی»، (از من سؤال کنید، از هر چه می‌خواهید)، را نگفته، جز امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام)، و در تاریخ نقل شده است که عده‌ای این عبارت را به‌کار برده‌اند و مفتضح شده‌اند؛ دو موردی که خطیب بغدادی در کتاب تاریخ بغداد نقل کرده است، در مورد مقاتل بن سليمان در مکه و قتاده در کوفه است.
ابن جوزی از عالمان حنبلی و بیش از سی‌‌صد و هشتاد کتاب و رساله دارد؛ او کتابی دارد به نام «صید الخاطر» که در آن مبحثی به این عنوان را می‌آورد که از بدفهمی برخی به خدا پناه می‌بریم، خصوصاً کسانی‌که اسم عالم بر روی آنان است، بعد فهم ابوعبدالرحمن سلمی را از روایتی نقل می‌کند و ثابت می‌کند فهم بد او از اعتقاد اشتباه اوست.
یکی از نمادهای دشمنی وهابیان با پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و اهل‌بیت آن حضرت، جرم دانستن محبت اهل‌بیت (علیهم السّلام)، تحمل نکردن فضائل آنان، برخورد فیزیکی و خانه‌نشین کردن ناقلین فضائل آن حضرات معصومین و جلوگیری از نقل و انتشار فضائل اهل‌بیت (علیهم السّلام) و تحمل نکردن انتقاد از امویان است.
با توجه به مستند بودن ورود اسرائیلات و نقل آن در کتب مقبول وهابیت سزاوار این است که برای اطمینان از پیروی دینی به کتاب خدا و عترت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) که برگرفته از حدیث ثقلین است تمسک جوییم.