غضب حضرت زهرا
ابن قتیبه دینوری از حضرت زهرا نقل می‌کند: «اجتماعی بدتر از اجتماع شما یاد ندارم، جنازه پیامبرتان را نزد ما رها کردید و به جانب سقیفه شتافتید و بدون مشورت ما بین خود هر چه خواستید کردید و حق مسلم ما را به ما باز نگرداندید.» ابن حجر هم از عمر نقل می‌کند: «هر كس از اين به بعد بدون مشورت با كسی بيعت كند، هم آن كسی‌كه مردم با او بيعت كرده‌اند، بايد كشته شوند و هم مردمی كه با او بيعت كرده‌اند، بايد كشته شوند.»
خداوند با علم و حکمتش در امتحانی قرآن و پیامبر اکرم را برای هدایت بشر فرستاده و شیطان هم انسانها را می‌فریبد؛ خداوند فرموده: «بگو -ای پیامبر- از شما هیچ چیزی در مقابل رسالتم نمی‌خواهم، مگر محبت و دوستی با اهل بیتم.» اما بعد از رحلت پیامبر اسلام، با دختر پیامبر به خاطر برخی مسائل که حق مسلّم ایشان بود، به نزاع پرداختند و منجر به کدورت و ناراحتی شدید ایشان شد.
برخی از اهل سنت می‌گویند: که زهرا (س) نیز مانند دیگر زنان است و ناراحت می‌شود، بنابراین در جریان ندادن فدک توسط ابوبکر، زهرا بی‌جهت ناراحت شد که در پاسخ می‌گوییم زهرا (س) با دیگر زنان تفاوت دارد و خشم و رضایت او رضایت و خشم خداوند است.
یکی از شبهاتی که اهل سنت مطرح می‌کنند اینکه ابوبکر بر جنازه فاطمه (س) نماز خواند و این دلیل بر رضایت فاطمه (س) از ابوبکر دارد، ولی طبق روایت صحیح بخاری، فاطمه (س) تا هنگام مرگ از شیخین ناراحت بود.
ابن تیمیه در راستای پیروی از سیره بنی‌امیه، مبنی بر کاستن از جایگاه والای اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) و اهانت به آن حضرات، در یاوه‌ای دیگر به حزن و اندوه حضرت زهرا در فراق پدر بزرگوارش اعتراض و آن را مورد نکوهش قرار داده است. همچنین وی در بسیاری از موارد، فضایل آن حضرت که مورد اتفاق شیعه و سنّی است را انکار نموده است.
عالمان شیعی از دیرباز، برای اثبات حادثه جان‌سوز هجوم به خانه حضرت زهرا (سلام الله علیها) از منابع مورد قبول وهابیت استفاده کرده و مدارک محکمی ارائه داده‌اند. شاید این سوال به ذهن خطور کند که چرا متقدمین آنان این حقیقت تلخ را کتمان نکردند و حتی معاصرین از آنها نیز در کتب و تالیفات خود به این ماجرا اشاره می‌کنند.
ابن تیمیه یکی از مشهورترین فضیلتهای حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) را منکر شده و دروغ خوانده و ادعا می‌کند که سند حسن یا صحیحی برای این حدیث نیست که نشان از این است که غرض او اظهار دشمنی با اهل بیت (علیهم‌السلام) و نصرت دشمنان آن‌هاست،در حالیکه این روایت صحیح السند است و کسانی‌که در مورد حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) مطلبی نوشته‌اند غالباً این روایت را جزء فضائل آن حضرت، ذکر کرده‌اند.
مواضع علمای اهل سنت، در مورد اتفاقات پس از رحلت رسول خدا متفاوت است؛ آنها یا باید بگویند خلفا و مسلمانان صدر اسلام، مورد غضب الهی هستند، یا باید روایات صحیح فضایل را تکذیب کنند و یا باید اتفاقات پس از رحلت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را منکر شوند، تا این ننگ را از چهره غاصبین پاک کنند.
خداوند برای هدایت بشریت از انسان‌های ویژه خود بهره برده است. اما در این میان این انسان‌های ویژه برای دستگیری دیگر انسانها، خود باید یا هدایت گشته و یا در مسیر هدایت قرار گرفته باشند. این مساله در مورد خلیفه اول، با آزار و غصبناک‌کردن دختر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) سازگار نیست.
درد و رنج حضرت زهراء(سلام الله علیها) ابن بود که اگر امروز حق دختر خاتم از بین برود و عصمت و فضیلت اهل‌بیت پیامبرشان نادیده گرفته شود، فردا با حق امت چه خواهند کرد، هدایت و سعادت امت چه سرنوشتی پیدا می‌کند، در واقع رنج و درد و فریاد فاطمه زهراء برای نجات بشریت بود.
خشم و غضب فاطمه زهراء (سلام الله علیها) از شيخين تا واپسين لحظات زندگی‌اش و عدم رضايت از آن دو، از مسائلی است كه در صحيح‌ترين كتاب اهل سنت پس از قرآن وارد شده است. نارضایتی حضرت زهراء، اتمام حجت و نشانی برحقیقت است نزد همگان.
اهل سنت بر این باورند که امر جانشینی رسول خدا یک امر مادی و دنیوی است. لذا معتقدند که خلیفه رسول خدا باید توسط مردم تعیین شود. در حالی که این تفکر طبق نصوص قرآن و کلمات نورانی رسول خدا، باطل است. شیعه معتقد است همانگونه که پیامبر از جانب خداوند تعیین می گردد، امام هم باید منتخب خداوند باشد
ابن تیمیه در ظاهر به فضایل حضرت زهرا (سلام‌الله علیها) اعتراف می‌کند ولی سخنانی می‌گوید که لازمه‌اش اعتقاد به عصمت برخی از صحابه یا رفع قلم در مورد این افراد است، و رضایت خداوند را همواره برای آنان پابرجا می‌داند، ابن جوزی درباره این تفکر و قائلش می‌گوید: آنان نام عالم بر خود نهاده‌اند و اعتقادشان کج فهمی است.
گر وهابیت بپذیرند که حضرت زهرا از شیخین (ابوبکر و عمر خشمگین شده و با همین حال از دنیا رفته، اصل و اساس مشروعیت خلافت آنها را زیر سؤال برده، چرا که این موضوع ثابت می‌کند تنها یادگار پیامبر اکرم برترین بانوی دو عالم، سرور زنان اهل بهشت با خلافت آنان مخالف بوده که طبق روایات رضایت و خشم حضرت زهرا، رضایت و خشم رسول خدا می‌باشد.