عقاید سلفیت و هابیت
البانی یکی از بزرگان و محدثان وهابیت به‌شمار می‌رود، که بر خلاف دیگر مذاهب اسلامی فتوا به جواز استمناء داده و گفته است: «دلیلی وجود ندارد، که با استمناء کردن، روزه باطل شود. زیرا نمی‌توان استمناء را با جماع مقایسه کرد. حتی فقیه صنعانی نیز گفته است: کسیکه استمناء کند، روزه‌اش نه قضاء دارد و نه کفاره.
مسلمانی که برای خداوند شریک قائل شده و یا منکر نبوت پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) باشد، دیگر مسلمان نبوده و احکام اسلامی بر وی بار نمی‌شود. اما اگر شخصی منکر مسائل غیر اتفاقی (غیر ضروری) شود، مسلمان است؛ اما سلف‌گراها با ملاکهای خود، او را غیرمسلمان می‌دانند.
از اعتقادات سلفیه این است که باید طبق بینش و فهم سلف عمل کرد، زیرا سلف یا همان کسانیکه در سه قرن اول اسلام زندگی می‌کردند بهترین مردم هستند و بهتر مسائل را می‌فهمند، لذا فهم آنان برای متأخرین نیز حجت است. اکنون به سلفیه می‌گوییم چگونه بهترین قرن‌ها سه قرن اول اسلام است، در حالیکه جنگ جمل، صفین و نهروان در قرن اول هجری رخ داد؟
البانی محدث بزرگ وهابی در رابطه با اصلاح صورت زنان می‌گوید: زمانی که بر صورت زن ریش بروید، جایز نیست، آن را بتراشد یا از بین ببرد، زیرا خداوند هر چیزی را به نیکویی آفریده است و اگر بر صورت زن مو روییده، این نیز یک نوع زیبایی است، و در صورتی که آن زن موها را زایل کند، موجبات لعنت خداوند را فراهم کرده است.
فکر جهادی برای گروه‌های جهادی مانند هوای برای زنده ماندن انسان است. مجاهدین مسلح برای جهاد زندگی می‌کنند و نه اینکه زندگی کنند و برای آن جهاد کنند. این جریان معکوس در گروه های سلفی و جهادی باعث شده ایشان به دنبال سرزمین جهاد بگردند. جهاد و سرزمین جهاد را در هر جا پیدا کنند به انجا می روند. ایشان مجاهدان بی سرزمین هستند.
عملکرد جریانات سلفی هرگز با عقل و اعتقاد عقلی تناسب معنایی نداشته است. رفتار این گروه‌ها که بر اساس دیدگاه متعصبانه و متحجرانه بوده است، هرگز بر اساس منطق و عقل نبوده است. یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های رفتار این گروه‌ها رفتارهای ناشی از احساساتِ بیمنطق و بدون توجیه عقلانی است. دانستن این نکته در تحلیل این جریانات مهم است.
ابن کثیر دمشقی سلفی، شاگرد ابن تیمیه می‌نویسد: «پس از فوت ابن تیمیه عده‌ی زیادی خود را به قلعه دمشق محل فوت ابن تیمیه رساندند، و قبل از غسل دادن جنازه ابن تیمیه با دیدن جنازه او و بوسیدن جنازه، به او تبرک جستند.... مردم دستمال‌ها، عمامه‌ها و لباس‌های خود را روی جنازه ابن تیمیه می‌انداختند...عده‌ای آب غسل او را نوشیدند! و باقی مانده سدری که...