ذبح
ذبح و قربانی مثل سجده، جزء اعمالی است که ذاتاً عبادت شمرده نمیشود، بلکه نیت الوهیت و ربوبیت در عبادی بودن این دسته از اعمال دخیل است؛ لذا ذبح حیوان برای تعظیم کعبه و پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) مهمان یا ولیمه ازدواج و ... جایز و بلکه سنت است؛ چون روایات متعددی در این رابطه داریم، بر خلاف وهابیت تکفیری که این ذبح را شرک میدانند.
از ویژگیهای مشترک مدعیان دروغین، کج فهمی و برداشت نادرست و انحرافی از گزارههای دینی و قرآنی است. این مدعیان همانند بسیاری از افراد ناآگاه و غیر متخصص، به راحتی به خود اجازه میدهند در مسائل تخصصی دینی و قرآنی که نیازمند علم و تدقق عمیق است، ورود کرده و اظهار نظر کنند. این قبیل افراد علاوه بر منحرف بودن خودشان، زمینه انحراف مخاطبان خود را نیز فراهم میکنند.
بدون شک اعمال انسانها در زندگی دنیایی و آخرتی آنها تأثیرات زیادی دارد. کردار نیک انسانها دارای آثار مثبت؛ و گناه و معصیت، آثار سوءی در زندگی به همراه دارد. خداوند متعال در قرآن کریم میفرمایند:«وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْديكُم[شوری/30]؛ و آنچه از رنج و مصائب به شما میرسد همه از دست (اعمال زشت) خود شماست.» در برخی موارد اصرار بر نظر نادرست و غیر علمی، ناشی از روح گناهکار و سرکشی است، که به دنبال انکار مسائل بدیهی و عقلانی، است.