حقوق بشر بهاییان
در همایشی که توسط تشکیلات بهائیت در واشینگتن آمریکا برگزار شد، عناصر بهائیِ مسئول در سازمان ملل و دادگاه بینالمللی مدعی شدند که ایران، از ابزارهای نوین برای بهائیستیزی استفاده میکند.
اما واقعیت ماجرا چیست؟
«جاوید رحمان» گزارشگر ویژه و سابق سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، پیش از ترک مسئولیت خود و تعویض با «مای ساتو» ژاپنی، گزارشی ضدایرانی را با ادعای «نسلکشی» منافقین و بهائیان منتشر کرد. این گزارش که با اتهامات غلط به جمهوری اسلامی همراه بود را میتوان آموزش خط سِیر فعالیتهای ضدایرانی، به گزارشگر بعدی دانست.
سرویس رسانهای بهائیت، اول مرداد 1403، خبر جانشینی «مای ساتو» ژاپنی را به جای «جاوید رحمان»، به عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل در زمینه حقوق بشر ایران را منتشر کرد.
زمستان سال 1402 بود که با حکم قانونی، زمینهای تصرفشده توسط برخی از بهائیان و غیربهائیان در احمدآباد ساری بازپسگیری شد. اما برخی از بهائیان بیتوجه به منع قانونی، حصارها را کنار زده و در اراضی ملّی اقدام به کشاورزی کردند. تشکیلات بهائیت هم با استفاده از این خبر تلاش کرد تا ضمن بهرهگیری تبلیغاتی برای خود، نظام اسلامی را به آپارتاید متهم کند و از فشار افکار عمومی علیه صهیونیستها بکاهد.
تشکیلات بهائیت درحالی مدعیست که بهائیان در ایران از اشتغال محروم هستند و بخاطر اعتقاد، حق کار و فعالیت اقتصادی ندارند که شرکتهایی مثل فن آزما با مدیریت یک بهائی، بدون محدودیت فعالیت میکنند. در واقع، بهائیانی که علیه اسلام و حاکمیت دسیسه نکنند و به اجرای سیاست و نقشههای تشکیلات بهائیت در ایران نپردازند، از آزادی برخوردارند.
سایت راستی متعلق به «دفتر جامعۀ جهانی بهائی در ژنو» بخشی از سخنان نماینده مولداوی در سازمان ملل درباره حمایتهای وی از بهائیان ایران را به انتشار درآورد.
نویسنده کتاب سالهای سکوت معتقد است بهائیان، روزهای سیاهی را پس از سقوط امپراطوری تزاری در روسیه از سر گذراندهاند؛ روزهای توأم با شکنجه، اخراج و اعدامی که تشکیلات بهائیت ترجیح داد بایکوت خبری شود. این درحالیست که تشکیلات بهائیت همواره با دروغ و بزرگنمایی تلاش دارد تا سیمایی تاریک از ایران و شیعه به جهانیان ارائه دهد.
بهائیت در آلمان علیه ایران | همزمان با رایزنی نازیلا قانع بهائی با مقامات آلمانی، او در توئیتی، از بیتوجهی به موضوع آزادی عقیده در سند اهداف توسعه پایدار سازمان ملل (SDGs)، ابراز ناراحتی کرد.
رسانههای تشکیلات بهائی، استرالیا را یکی از کشورهای حامی تصویب قطعنامه ضدایرانی در دفاع از بهائیان معرفی کردند. اما بیشک، استفاده ابزاری از واژهی حقوق بشر توسط دولتهایی مثل استرالیا، خود حکایت از ماهیت واقعی بهائیان و مظلومیت دروغین آنان در ایران دارد.