تبلیغ بهائیت مظلوم نمایی
.یکی از راهبردهای مشترک یهود و بهائیت، استفاده از شگرد مظلومنمایی برای توجیه جنایات تاریخی و پیشبرد اهدافشان در جامعه است. رهبران بهائیت از ابتدا سعی کردند تا پا در جای پای مظلومیت ساختگی و تاریخی یهود بگذارند.
هاتف دوستدار از بهائیانی است که از سال 1375، هم زمان با دیگر مأموران تشکیلات بهائیت در ایران، مجری سیاستهای توسعه طلبانه تشکیلات بهائیت در ایران شده است. علّت گسیل افرادی نظیر هاتف دوستدار به حوزه کودک از این جهت است که نهاد رهبری بهائیت دریافته از این زمینه، راه راحت تری در رسیدن به هدف کودتای فرهنگی خود خواهد داشت.
هاتف دوستدار دارای یک خانواده تشکیلاتی و متعصب بهائی است که از سال 1368 به منظور اجرای توسعه طلبانه بیت العدل اسرائیل از انگلیس به ایران مهاجرت کرده است. او در این سالها توانسته نقش پررنگی در نهادهای دولتی در زمینه موسیقی و کودک پیدا کند! اما چرا نباید اعضای بهائیت در نهادهای فرهنگی و تصمیم ساز کشور حضور و فعالیت داشته باشند؟!
یکی از حیطههای فعالیت رسانهای تشکیلات بهائیت بکارگیری شگرد مظلوم نمایی و با شیوهی تکرار، برای معرفی اعتقاد به بهائیت، به عنوان جرم زندانیان بهائی در ایران میباشد. این در حالیست که بر اساس ادعای تشکیلات بهائیت، جمعیت بهائیان ایران چیزی حدود سیصدهزار نفر برآورد میشود که تنها هفتاد نفر از آنان در زندان به سر میبرند!