بن عثیمین
ابن عثیمین یکی از مفتیان وهابی است. او بسیاری از مسلمانان را مشرک و کافر می‌داند. به نظر او کسی‌که به زیارت اموات برود، او را عبادت کرده است، پس مشرک و کافر است.
وهابیت در گفتار و نوشتارشان بسیار زیاد از کلمه اهل‌سنت استفاده می‌کنند، ولی مراد اصلیشان از اهل سنت، فقط وهابیت است.
ابن‌عثیمین یکی از عالمان وهابی است که معتقد است فقط و فقط وهابیت اهل نجات و اهل‌سنت هستند و دیگر مذاهب کلامی و فقهی اهل بدعت هستند.
وهابیت فرقه‌ای است منسوب به محمد بن عبدالوهاب؛ آنان در کتاب‌های خود نظراتی داده‌اند که برخی را بازگو می‌کنیم؛ از باب نمونه بن‌باز می‌گوید: روزی که پروردگار در روز قیامت می‌آید و ساقش را برای بندگانش کشف می‌کند، نشانهای بین او و آنان است، در این هنگام است که همگی او را شناخته و از او پیروی می‌کنند.
وهابیت فرقه‌ای است منسوب به محمد بن عبدالوهاب؛ آنان در کتاب‌های خود نظراتی داده‌اند که یکی از آنها از این قرار است: گروه دائمی افتای وهابیان می‌نویسد: «رفتن به غار حرا از جمله شعائر حج و از سنت‌های اسلام نیست؛ بلکه از جمله بدعت‌ها و راهی به شرک است، و لذا باید مردم را از رفتن به آن منع کرد.»
صفات خداوند به دو قسم، صفات ذاتی (عقل آن را کشف می‌کند) و صفات خبری (صفاتی که در شرع آمده است) تقسیم می‌شود. وهابیت در صفات خبری تاویل را جائز نمی‌داند و همین مساله رویارویی شدیدی را علیه ایشان در عرصه متفکران اسلامی پدید آورده است.
وهابیان با این تصور که هر جا کلمه «شرک» در قرآن بکار رفته است به معنای کفر است. بسیاری از مسلمانان را مشرک خطاب می‌کنند. آیت الله جوادی در پاسخ می‌فرماید: چنين نيست هر جا که شرك مطرح شود به معنای بتپرستی باشد، چون در قرآن كريم افزون بر اطلاق شرك بر ملحد و بتپرست، بر اهل كتاب، بلكه بر برخی از مؤمنان نيز اطلاق شده است.
بن عثیمین که از علمای برجسته وهابیت است، وی می‌گوید: چرخش زمین به دور خورشید درست نیست، زیرا از مسائلی است که دین در مورد آن نفیاً و اثباتاً سخن نگفته است. وی در ادامه می‌گوید: نظر ما در مورد چرخش خورشید به دور زمین مستند به آیات و روایات است. بنابراین بر مؤمنین واجب است که در این امور به ظاهر قرآن تمسک جویند.
وهابیت در توسل و درخواست حاجت، «حیات و ممات» را شرط می‌دانند. آنان می‌گویند: درخواست حاجت از شخص زنده جایز است، ولی درخواست حاجت از اموات جایز نیست. آیت الله سبحانی در پاسخ می‌گوید: در هیچ کجا «حیات و ممات» از شرایط توحید و شرک شمرده نشده است. بلکه در اسلام، آنچه موجب شرک می‌شود، نگاه استقلالی به شخص است.