امید آفرینی
در روایات و متون دینی، به انتظار مطلق و امید گشایش، سفارش شده است؛ این اهتمام اسلام به معناى عام انتظار و امید به آینده، تا حدی است که امید به رسیدن به گشایش از سوى خداوند را در زمره برترین اعمال برشمرده و یأس و ناامیدى از رحمت خداوند را از جمله گناهان کبیره، به شمار آورده است.
خداوند متعال از ابتدای خلقت آسمانها و زمین، کرات و ستارگان و موجودات و مخلوقات، به دنبال هدف مشخصی است که بر طبق آن، عالم تکوین را به سمت هدف اساسى هدایت کند؛ نقطهاى که اوج تکامل بشریت و مخلوقات است؛ فهم این مطلب، موجب ایجاد امید و نشاط در دل منتظران و امیدواران به ظهور میشود.
تمام انبیاء گذشته به نبی خاتم و اوصیاء او، خصوصاً وصى آخر حضرت، اعتقاد داشته و ظهور امام زمان (عج) اوج آمال انبیاء و اولیاء الهی (ع) است؛ دانستن این مطلب میتواند موجب ایجاد امید و نشاط در دل منتظران و امیدواران به ظهور خاتم الاوصیاء شود و در جهت امید آفرینی منتظران مفید باشد.
بررسی ابعاد اسلام پژوهی در اسرائیل، یک نوع دشمن شناسی و شناخت اهداف دشمن است که نتیجه آن برای ما، امیدبخش است. وقتی ابعاد فعالیت دشمن را رصد کنیم، متوجه بالا بودن سطح کیفی و کمی ارزشهای خودمان میشویم. وقتی میبینیم در اسرائیل، دانشگاههای اسلام پژوهی وجود دارد، برایمان سؤال میشود، چرا باید اینقدر اسلام برای آنها ارزش داشته باشد که دانشگاههای مستقلی به آن اختصاص بدهند.
مفهوم امید آفرینی یکی از مقدسترین مفاهیم دینی است که هر شیعهای وظیفه دارد تا در این زمینه به روشنگری و تبیین بپردازد؛ از مقدمات این امر مهم، میتوان به انتشار سخنان اهل بیت (ع) و بیان سخنان آنان اشاره کرد. همچنین رجعت به عنوان امر امید آفرینی است که به وسیله آن، انسانهای ظالم در دنیا جزای اعمال شوم خود را خواهند دید و مظلومان عالم در این دنیا میتوانند به حق خود برسند.