پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از اعتقادات اشتباه وهابیت، انکار و رد مساله رجعت است. آنها رجعت را با تناسخ یکسان می‌پندارند، در حالی که چنین تصوّری کاملآ بی‎پایه و اساس است، زیرا تناسخ آن است که نفس انسان پس از مرگ بار دیگر حیات خویش را از نطفه آغاز کند و یا به بدن انسان دیگری تعلّق بگیرد، حال آنکه در رجعت هیچ یک از این دو امر باطل وجود ندارد زیرا رجعت به معنای بازگشت است و مقصود از آن در فرهنگ شیعه، بازگشت گروهی از امت اسلامی به این جهان پس از ظهور حضرت مهدی ( عج ) و قبل از برپایی قیامت است.

در وقوع رجعت همین کافی است که قرآن یاد آور می‌شود که پیش از برپایی قیامت، گروهی به این جهان، بازمی‎گردند؛ چنان که می‌فرماید: « و یوم نحشر من کل امة فوجا ممن یکذب بآیاتنا فهم یوزعون »؛ «روزی که از هر ملّتی گروهی از آنان را که آیات ما را تکذیب می کردند، زنده می کنیم پس آنها نگه داشته می شوند تا همه به هم بپیوندند ( یعنی در دنیا به هم بپیوندند )» [نمل، 84]
مسلّما احیای این گروه، قبل از رستاخیز است، زیرا در رستاخیز همۀ گروه ها محشور می شوند، نه گروه خاصی از هر ملّتی به خاطر اینکه قرآن درباره احیای روز قیامت می‌فرماید: « ان کل من فی السموات والارض الّا آتی الرحمن عبدا * لقد احصاهم و عدّهم عدّا * و کلهم آتیه یوم القیامه فردا »؛ «همۀ کسانی که در آسمانها و زمین هستند با حال تسلیم به محضر خدای مهربان در می‎آیند * و همۀ آنان در روز قیامت تنها نزد او حاضر می گردند » [مریم، 93-95] و در آیه دیگر می‌فرماید: « و حشرناهم فلم نغادر منهم احدا »؛ «آنان را برای حساب گرد آورده و یک تن را هم رها نمی‌کنیم» [کهف، 47]
با توجه به این دو دسته از آیات باید گفت: که جهان در انتظار دو روز است که در یکی تنها برخی از انسان‎ها محشور می‌شوند و در دیگری، همۀ انسان‎ها. روایات شیعه، روز نخست را مربوط به پس از ظهور حضرت مهدی ( عج ) و قبل از رستاخیز می‌دانند. هر چند آیه ای که با آن بر وقوع رجعت استدلال کردیم، در مورد رجعت گروه تبهکاران است، ولی دایرۀ رجعت فزون تر از این گروه خاص می‎باشد.
در هر حال بازگشت گروهی از مردم از صالحان و یا تبه کاران به دنیا، قبل رستاخیز، امر شگفت آوری نیست، زیرا در امت های پیشین نیز گروهی پس از مرگ بار دیگر زنده شده و پس از مدّتی برای بار دوم در گذشتند. بنابراین بازگشت عدّه‎ای به این جهان، نه مخالف حکم عقل است و نه معارض با نقل؛ زیرا همان‎گونه که یادآور شدیم به حکم صریح قرآن، در امت‌های پیشین هم چنین واقعه‌ای رخ داده، و این خود بهترین گواه بر امکان آن است.[1].

منبع:
[1]. راهنمای حقیقت، آیت الله شیخ جعفر سبحانی، ص 892-89.