پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابی‌ها، مسلمان‌های معتقد به توسل و زیارت را به مشرکین صدر اسلام تشبیه می‌کنند و می‌گویند، هرچند مشرکین در حرف، اعتقاد به خدا داشتند، اما با پرستش و توسل به بت‌ها، به خدا شِرک می‌ورزیدند! وهابی‌ها با این مقدمه و استناد به چند آیه، می‌گویند، پس شِرک مسلمان‌هایی که توسل می‌کنند و به زیارت می‌روند، شبیه شرک مشرکین زمان پیامبر است یا حتی شرکشان بدتر است.

اما در جواب به وهابی‌ها باید گفت: آیه‌ای که وهابی‌ها به آن استناد می‌کنند، می‌‌فرماید که مشرکان در آینده به این حقیقت می‌رسند که خدا، خالق و روزی دهنده هست، اما الان این مطلب را باور ندارند. در واقع، قرآن می‌خواهد نشان دهد که بُت‌پرست‌ها دروغ می‌گفتند و صرفاً برای نزدیک شدن به خدا، بُت نمی‌پرستیدند.

در واقع علاوه بر اینکه مشرک‌ها خلقت را مختص خدا نمی‌دانستند، بلکه بُت‌ها را، در روزی‌دهندگی هم شریک خدا می‌دانستند. این در حالی است که مسلمان‌های معتقد به جواز توسل، در اقتدا به قرآن کریم، فقط خدا را خالق و روزی دهنده می‌دانند.