پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ فیلم تلقین «Inception »، فیلمی علمی‌تخیلی، به نویسندگی و کارگردانی کریستوفر نولان «Christopher Nolan» در سال 2010 در انگلستان ساخته شد؛ نقش اول این فیلم را لئوناردو دی کاپریو«leonardo dicaprio»، بازیگر مشهور سینمای هالیوود برعهده داشت.

 داستان فیلم از این قرار است که دی کاپریو در نقش مردی به نام «کاب» مهارتی به نام «تکنولوژی خواب مشترک» دارد که او را قادر می‌کند، افراد مختلف، بتوانند کاملاً آگاهانه و فعال در رؤیای یک شخص حاضر شوند. کاب در این فیلم، در نقش یک سارق اطلاعات از ناخودآگاه انسان‌های دیگر است. گروه کاب به ضمیر ناخودآگاه افراد نفوذ می‌کنند، آنان هوشیار بوده و توجه دارند که وارد خواب چه کسی شدند و با طراحی خیال‌پردازی و خلق محیط خواب آن شخص، همانند طراحی و خلق خیابان، اتومبیل‌ها، بیمارستان و اشخاص و... سعی می‌کنند سوژه مورد نظر را کنترل، افکار و رازهای ارزشمند شخص مورد نظر را از ذهنش سرقت کنند.

در سناریوی این فیلم، آنها پروژه جدیدی را قبول می‌کنند، هدف سرقت اطلاعات در خواب نیست، آنها  با استفاده از فناوری نظامی تجربی جاسوسی، وارد خواب شخصی به نام «موریس فیشر» می‌شوند که وارث یک شرکت قدرتمند و با ثروت زیاد است، فیشر با داروی آرامبخش به خواب عمیق فرو می‌رود و سایر افراد نیز با مصرف دارو، خوابیده و وارد خواب وی می‌شوند، در این مرحله سعی می‌کنند با یک سناریو از پیش طراحی شده یک فکر در ذهن فیشر ایجاد کنند، هدف از این کار این است که فکر کاشته شده بعداً در خارج از رؤیا، باعث یک رفتار و فعل شود. دشمنان پدر فیشر از کاب می‌خواهند که در ذهن فیشر «اندیشه متلاشی و نابود کردن شرکت پدرش توسط خودش» را ایجاد کند؛ هدف این گروه در اینجا القاء و تلقین یک باور و فکر در ذهن فیشر است. در ادامه از استراتژی «رؤیای درون رؤیا» استفاده می‌کنند؛ هنگامی که این جمع در خواب هستند، به خوابی در خواب اول می‌روند و وارد یک لایه عمیق‌تر ذهن فیشر می‌شوند؛ همچنین در خواب دوم همگی دوباره می‌خوابند و وارد خوابی در خوابی می‌شوند که در خواب اول است، این اعمال برای نفوذ به لایه عمیق‌تر خواب و ذهن است و سعی در ورود به ناخودآگاه‌های عمیق‌تر دارند.

آنچه که در این فیلم معناگرا مطرح می‌شود، مرز باریک رؤیا و حقیقت است، خواب‌ها چنان واضح هستند که افراد گاهی تشخیص نمی‌دهند که خواب هستند یا بیدار. همسر کاب به علت همین عدم تشخیص، تصور می‌کند که خواب است و برای بیداری خودکشی می‌کند تا از تلنگر ضربه آن بیدار شود، اما در واقع وی در عالم حقیقت بوده و این عمل منجر به فوت وی می‌شود. در این فیلم، مرز بین واقعیت و خیال بسیار باریک و بعضاً غیر قابل تشخیص معرفی می‌شود؛ خواب دروازه‌ای برای ورود به عالم مثال می‌باشد.

در این فیلم همه گروه در مکانی واحد حضور می‌یابند؛ این محل و وضعیت، ذهن معرفی می‌شود، ولی در واقع، ذهن در اینجا، همان محیط عالم خیال منفصل است. همچنین در این فیلم آن حقیقت و وجودی که وارد خواب دیگران می‌شود، روح افراد است که قوه شناخت، ادراک و اراده دارد و به انجام افعال می‌پردازد. شیفتینگ (تغییر وضعیت) در اینجا با عنوان خواب است، اما خواب را دروازه ورود به دنیای خیال منفصل نشان می‌دهد، عالمی که روح انسان در هنگام خواب به آنجا می‌رود و با بدن مثالی در آنجا حضور می‌یابد.

در این فیلم شیفتینگ ترویج و به زیبایی معرفی می‌شود، موضوع خواب و ماهیت آن و نحوه ورود و خروج و کنش در این وضعیت یک بحث عمیق و گسترده است. در حال حاضر شیفتینگ به یک معضل برای برخی افراد تبدیل شده است، این تغییر در وضعیت، در قانون جذب با رؤیاپردازی افراطی، در شیفتینگ موج کره‌ای، هیپنوتیزم، در سفر روح اکنکار، عالم ماوراء عرفان ساحری و.. وجود دارد.

عالم خیال و وهم، محل حضور اجنه می‌باشند و در این وضعیت به راحتی می‎توانند بر انسان اثرگذاشته و آسیب بزنند، یکی از روش‌های اصلی ترویج معنویت‌های نوظهور بالاخص با رویکرد ماوراگرایانه، تولید و پخش چنین فیلم‌هایی می‌باشد که لازم است نسبت به رصد و نقد این نوع فیلم‌ها بیشتر از پیش توجه شود.
محمد جواد نصیری