پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ از مفتی سابق وهابیت (بن‌باز) در مورد حکمِ شخصی که منکر امام مهدی (علیه‌السلام) شود، پرسیده شد و او در پاسخ گفت: «چنین شخصی کافر است؛ زیرا اخبار متواتر و ثابت از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نشانگر شخصی با نام امام مهدی (علیه‌السلام) است.»[1] این کلام، بیانگر اهمیت اصل مهدویت در جهان اسلام است؛ زیرا وهابی‌ها که بویی از اسلام اصیل و ناب نبرده‌اند، باز هم نتوانستند منکر اصل مهدویت شوند! اما برخی با تمسک به پاره‌ای از شبهات تاریخی، درصدد مخدوش کردن اصل مهدویت و تولد شخصی با نام امام مهدی (علیه‌السلام) هستند. یکی از شبهات مطرح شده این است که عموی امام مهدی (علیه‌السلام) یعنی جعفر بن علی، منکر وجود امام (علیه‌السلام) بوده است.

این اشکال با یک دلیل عقلی، پاسخ داده می‌شود:
در صورتی عمل و یا قول یک شخص، کاملاً حجت است که معصوم باشد و این در حالی است که جعفر بن علی، اگرچه فرزند امام معصوم است، اما خود معصوم نبوده است؛ چه بسیار فرزندانِ بزرگانی که مبتلا به گناه و معصیت شدند! قرآن صريحاً نقل مى‌‏كند كه پسران حضرت یعقوب (علیه‌السلام) با اينكه پيامبرزاده بودند، در حق برادر خود «يوسف» ظلم كرده و فريب شيطان را خورده و او را با آن وضع دلخراش، در چاه افكندند و مدت‌ها «يعقوب» را به اندوه و غصه فراق «يوسف» مبتلا كردند. آن‌ها حتی به دروغ متوسل شده و گفتند كه پسرت را گرگ خورده و بر اين دروغ نيز سوگند خوردند.[2]

علاوه بر این پاسخ، تحلیل وضعیت دوران امام یازدهم نیز می‌تواند به عنوان تأییدی در عدم توجه به قول و فعل جعفر بن علی باشد؛ به عنوان مثال، امام یازدهم، دارای اموال زيادى بود كه اگر به دست «جعفر» مى‌‏رسيد، مى‌‏توانست به وسيله آن به تمام خواسته‌‏هاى نفسانى و آرزوهاى مادى خود برسد. توضیح این‌که «حسن بن على (علیه‌السلام)» در زمان خود، مرجع و مسئول امور مادى و معنوى شيعيان بود و همه افراد شيعه، خمس و زكات اموال خود را، به عنوان يك وظيفه الهى، به حضرت و يا به وكيل امام تقديم مى‌‏كردند تا ایشان به افرادى كه استحقاق استفاده از آن را دارند برسانند و جعفر مى‌‏دانست كه شيعيان، اين عمل را پس از «حسن بن على (علیه‌السلام)» نسبت به جانشينى او انجام خواهند داد.
آيا با چنين انگيزه تحريك ‏كننده‌‏اى كه براى انكار وجود حضرت مهدى (علیه‌السلام) از طرف جعفر وجود داشت، باز هم انتقادكنندگان مى‌‏توانند به چنين ادعایی از این شخص استدلال كرده و انكارش را شاهدى بر درستى مدعاى خود بدانند؟![3]

در پایان باید گفت که انکار ولادت امام زمان (علیه‌السلام) توسط شخصی همچون جعفر بن علی، دارای اهمیت نیست. انکار ولادت امام مهدی (علیه‌السلام) به خاطر حرف عمویش جعفر بن علی، همسان انکار نبوت پیامبر خدا محمد مصطفی (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به خاطر نپذیرفتن عمویش ابولهب است. اگر پیامبر نبودن حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به خاطر انکار ابولهب صحیح باشد، انکار وجود امام زمان (علیه‌السلام) به خاطر کلام جعفر بن علی نیز صحیح است!!!

پی‌نوشت:
[1]. «حکم منکرظهورحضرت مهدی نزد «عبدالله بن باز»»
[2]. سوره یوسف.
[3]. شیخ مفید، محمد بن نعمان، ده انتقاد و پاسخ پیرامون امام زمان (علیه‌السلام)، مترجم: محمد باقر خالصی، قم، انتشارات جامعه مدرسین، چاپ دوم، 1378 ش، ص37 و 38.