در دشمنی و عناد وهابیت با مسلمانان اعم از شیعه و سنی شکی نیست ، اگر چه بنا به دلایلی کینه و عناد ایشان با شیعیان بروز و ظهور بیشتری دارد ، شاهدش هم این است که سلفیون برای اجتناب از مشابهتشان با شیعیان حاضرند هر چه را شعار شیعیان گشته اگر چه از احکام الهی باشد ، ترک نمایند .با این حال خود را پیرو واقعی سنت های رسول خدا می دانند .

به عنوان مثال : ابن تیمیه می گوید : برخی از فقهای اهل سنت به ترک بعضی از مستحبات فتوا داده اند ، چون که ان مستحبات شعار و علامت شیعه گردیده است .
اگرچه ترک مستحبات در دین اسلام به خاطر این جهت واجب نشده ولی چون با عمل به این مستحبات ، مشابهت با تشیع حاصل می شود ، سنی از رافضی (1) جدا نمی شود و مصلحت جدایی از شیعه به خاطر مخالفت و قطع رابطه با ان ها بسی عظیم تر است از مصلحت عمل به این مستحبات .2

نقد :

ابن تیمیه از قول برخی علمای اهل سنت ،تصریح می کند که برخی از مستحبات شعار شیعه گشته است ، حال سوال ما از ایشان این است که

اولا :مگر خود شما مدعی تبعیت از سنت رسول خدا نیستید ؟
مگر دیگران را در این مساله مورد اتهام قرار نمی دهید و قائل نیستید که غیر از شما کسی تابع واقعی سنت نیست ؟
مگر انجام واجبات و مستحبات و ترک محرمات و مکروهات جزء سنت رسول خدا نیست ؟
اگر تصدیق می کنید پس چه شده که برخی از مستحبات شعار شیعیان گشته است ؟ مگر شما نمی گویید ما پیرو واقعی سنت هستیم ؟ پس چرا ان سنتها شعار شما نگشته است ؟

ثانیا :برفرض که شیعه به زعم شما در برخی مستحبات تابع رسول الله شده و به خاطر پایبندی بدانها ، شعار ایشان گشته ، آیا با این حال می توان گفت چون این مستحبات شعار شیعه بوده به دلیل تشابه با ایشان باید انها را ترک کرد ؟
ایا شعار شیعه همان شعار رسول خدا نیست ؟ اصلا مگر خود رسول خدا ص ان مستحبات را انجام نمی دادند ؟
پس اینکه گفته شود فلان کار شعار شیعه است ، امری ناصحیح است چراکه شیعه به انچه رسول خدا بدان عمل می کرده عمل می کند و در اصل ان عمل شعار خود رسول خداست و شیعه در این امر پیرو اوست و اگر مشابهتی هم هست ، مشابهت با خود پیامبر اکرم است .

ثالثا :اگر مطلب سابق رابپذیرید باید این را هم قبول کنید که در این صورت شما با ترک این مستحبات با خود رسول خدا ص مخالفت می کنید

رابعا : از انجا که خود شما معترفید که ترک مستحبات به دلیل اینکه شعار شیعه بوده و انجام انها باعث تشابه بدانهاست ، واجب نشده ، ایا فتوا دادن به وجوب ترک انها نوعی بدعت و حرام محسوب نمی شود ؟

خامسا :ایا اگر زمانی فرا برسد که برخی واجبات نیز شعار شیعه شود ایا انها را ترک می کنید ؟
بالاتر از این، اگر ترک برخی از محرمات نیز شعار شیعیان شود که همین طور نیز هست و شیعه از تمامی محرماتی که رسول خدا ص انها را حرام می دانست اجتناب می کند و بنابه ادعای شما در اینجا هم ترک محرمات شعار شیعیان گشته ، ایا باز هم به این دلیل فتوا به انجام انها می دهید تا با ایشان تشابهی پیدا نکنید ؟ ( هرچند عملا برخی از محرمات را که در قران و سنت ، بر حرمتشان تصریح شده ، حرام ندانسته و بدانها عمل می نمایید از جمله : غنا و آواز خوانی و رقص در ایام عید ، یا بی حجابی و عیش و نوش که در کشورهای عربی یا شبکه های ماهواره ای ایشان امری عادی تلقی می شود یا حلیت ریختن خون مسلمین و ... )

سادسا : مگر شیعه از زمان خود رسول خدا ص وجود نداشت و مگر ایشان پیروان علی بن ابیطالب ع را بدین نام معرفی ننمود ، مگر این خبر را از رسول خدا ص نشنیده اید که : شیعة علی هم الفائزون یوم القیامة و امثال این اخبار ، ایا اعتراف می نمایید که اگر گروهی در زمان رسول خدا وجود داشته و ان حضرت نه تنها ایشان را مذمت نکرده بلکه در احادیث بسیاری از جمله خبر فوق ایشان را به عنوان تنهاترین رستگاران در روز قیامت معرفی نموده است ، پس حتما خود ان حضرت از وجود این گروه و پیروان ان راضی و خشنود بوده وگرنه انها را عملا رد می نمود ؟
در این صورت اگر خود پیامبر با شیعه مخالفتی نکرده ایا شما از ان حضرت پیشی نگرفته اید که هر چه را باعث تشابه به این گروه شود ترک می نمایید ؟

منابع :

(1) رافضی در اصطلاح سلفیون و اهل سنت ، عنوانی است که به شیعیان اطلاق می شود

(2) منهاج السنة 2/143