پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) در خطبه غدیر به بیان برخی اقدامات و ویژگی هایی از حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) پرداختند. حضرت محمد (صلّی الله علیه و آله) در خطبه غدیر محدوده علم الهی حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) را پیش بینی و در بیاناتی فرموده اند: «أَلا إنَّهُ يَسِمُ ذي فَضْل بِفَضْلِهِ وَكُلَّ ذي جَهْل بِجَهْلِهِ. أَلا إنَّهُ خِيَرَةُ اللهِ وَمُخْتارُهُ. أَلا إنَّهُ وارِثُ كُلِّ عِلْم وَالْمُحيطُ بِكُلِّ فَهْم. أَلا إنَّهُ الْمُخْبِرُ عَنْ رَبِّهِ عَزَّ وَجَلَّ وَالْمُشَيِّدُ لاَِمْرِ آياتِهِ. أَلا إنَّهُ الرَّشيدُ السَّديدُ. أَلا إنَّهُ الْمُفَوَّضُ إلَيْهِ. أَلا إنَّهُ قَدْ بَشَّرَ بِهِ مَنْ سَلَفَ مِنَ الْقُرُونِ بَيْنَ يَدَيْهِ. أَلا إنَّهُ الْباقي حُجَّةً وَلا حُجَّةَ بَعْدَهُ وَلا حَقَّ إلاّ مَعَهُ وَلا نُورَ إلاّ عِنْدَهُ. أَلا إنَّهُ لا غالِبَ لَهُ وَلا مَنْصُورَ عَلَيْهِ. أَلا وَإنَّهُ وَلِيُّ اللهِ في أَرْضِهِ، وَحَكَمُهُ في خَلْقِهِ، وَأَمينُهُ في سِرِّهِ وَعَلانِيَتِهِ ؛[1]؛ هشدار که او به هر ارزشمندی به اندازه ی ارزش او، و به هر نادان و بی ارزشی به اندازه ی نادانی اش نیکی کند. هشدار! که او نیکو و برگزیده ی خداوند است. هشدار! که او وارث دانش ها و حاکم بر ادراک هاست. هان! بدانید که او از سوی پروردگارش سخن می گوید و آیات و نشانه های او را برپا کند. بدانید همانا اوست بالیده و استوار. بیدار باشید! هموست که (اختیار امور جهانیان و آیین آنان) به او واگذار شده است. آگاه باشید! که تمامی گذشتگان ظهور او را پیشگویی کرده اند. آگاه باشید! که اوست حجّت پایدار و پس از او حجّتی نخواهد بود. درستی و راستی و نور و روشنایی تنها نزد اوست. هان! کسی بر او پیروز نخواهد شد و ستیزنده ی او یاری نخواهد گشت. آگاه باشید که او ولی خدا در زمین، داور او در میان مردم و امانتدار امور آشکار و نهان است.»

اما با نظر داشتن ملاک های علم الهی که حضرت محمد (صلّی الله علیه و آله) در خطبه غدیر برای مهدی موعود (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) بیان فرمودند، قصد داریم این ملاک ها را در زندگی مدعی مهدویتِ بهائیت جستجو کرده و میزان علم این پیشوای بهائی و رابطه او با علم را مورد بررسی قرار دهیم:

اول: در خطبه غدیر حضرت محمد (صلّی الله علیه و آله) علمی الهی را برای حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) پیش بینی فرموده اند، در حالی که مدعی مهدویت بهائیت (علی محمد باب) از کودکی تا پیش از بروز ادعاهای باطلش به تحصیل و علم آموزی اشتغال داشته و دانشش تکسبی بوده است.[2]

دوم: حضرت محمد (صلّی الله علیه و آله)، حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) را دانای بر هر چیز و وارث دانش ها معرفی فرموده اند. این در حالیست که علی محمد باب در آثارش غلط های بسیار داشته و جهلش نسبت به بسیاری از علوم آشکار شده است. تا جایی که در توجیه اشتباهاتش، قواعد ادبی را شیطانی می خواند [3] و جایی که هیچ پاسخ و توجیهی برای غلط هایش نداشت، پیروانش را به رعایت تقوا و اعتراض نکردن توصیه می کرد![4]

سوم: مهدی دروغین بهائیت نه تنها نسبت به علوم رایج زمان خود ناآگاه بود، بلکه حتی نسبت به بدیهی ترین مسائل شرعی و تاریخی اسلام، اعلام جهل و نادانی می کرد و در عمل هم نشان داد که نسبت به اولیات دین هم جاهل است.[5]

چهارم: علی محمد بابی که می توان از او به عنوان نماد جهل و نادانی یاد کرد،[6] علم را تنها در آثار خود می دانست و پیروانش را از مطالعه آثار غیر خود نهی می کرد: «لا يجوز التدريس في کتب غير البيان؛[7] جز کتاب بيان کتاب‌های ديگر را نبايد تدريس کنند.»

پنجم: علی محمد شیرازی نه تنها خود از همه علوم مطلع نبود و پیروانش را از کسب علوم مختلف نهی می کرد، بلکه رسماً دستور به نابودی علوم و دانسته های بشر نیز داده بود؛ تا جایی که در کتاب بیانش گفته است: «الباب السادس مِن واحد السادس فی حُکم مَحو کُلّ الکتُب کُلّها إلّا ما أنشئَت أو تنشی فی ذلک الأمر [8]؛ باب ششم از واحد ششم در نابودی تمامی کتاب ها، تمامی شان، مگر کتاب هایی که در راستای امر بابیت نگاشته شده و یا شود».

بنابراین با در نظر داشتن بیگانگی علی محمد باب با علوم مختلف، اشتباهات علمی و علم ستیزی اش و مقایسه آن با گستره ی علمی که پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) برای امام زمان (علیه السلام) بیان فرموده، به کذب مدعی دروغین مهدویتِ بهائیت پی خواهیم برد.

پی‌نوشت:
[1]. محمدباقر انصاری، خطبه الغدیر، کتابخانه الکترونیکی فقاهت، ص 51.
[2]. جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: کشف خلاف ادعای علی محمد باب مبنی بر امّی بودن خود
[3]. جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: وقتی باب قواعد ادبی را شیطانی خواند!
[4]. جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: توصیه به تقوا، سرپوشی بر جهل باب!
[5]. جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: آیا علی محمد باب به علم ثریا رسید؟!
[6]. جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: آیه نگاریهای باب
[7]. علی‌ محمد شیرازی، بيان فارسی، ص 130.
[8]. علی‌محمد شیرازی، بیان فارسی، نسخه بابیان، ص 198.