پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ رژیم صهیونیستی بعد از ناکامی در پرونده هسته‌ ای ایران و شکست در مقابله با نفوذ این کشور در منطقه، مجدداً از آمریکا و کشورهای منطقه، خواستار ائتلاف منطقه‌ ای برای مقابله با تهدیدهای ایران شده است.

بنی گانتز وزیر دفاع رژیم صهیونیستی سه ‌شنبه 12 آوریل 2022 اعلام کرد، اگر جاه‌ طلبی ‌های هسته ‌ای ایران مهار نشود، تل ‌آویو طرح جایگزین خود برای مقابله با آن را به ‌سرعت عملیاتی خواهد کرد.

او گسترش همکاری ‌های اطلاعاتی میان کشورهای منطقه را ضروری دانست و گفت: «اگر توافقی حاصل نشود، باید به سمت طرح B[1] برویم. گانتز تاکید کرد که با توجه به ادامه تهدیدها و اقدامات بی ‌ثبات کننده ایران در منطقه، لازم است علاوه بر گسترش همکاری اطلاعاتی با آمریکایی ‌ها، ائتلاف اطلاعاتی منطقه ‌ای نیز برای مقابله با تهدیدهای ایران تشکیل شود.»[2]

در همین چارچوب اخیرا آویو کوخاوی، رئیس ستاد ارتش رژیم صهیونیستی به شکل علنی درخواست تشکیل یک ائتلاف منطقه ‌ای با مشارکت کشورهای عربی علیه ایران را داده‌ و از دولت آمریکا خواسته ‌تا گزینه نظامی علیه ایران را روی میز قرار دهد؛ به ویژه در شرایطی که مسئله توافق هسته‌ ای در مذاکرات وین به بن بست خورده است.

بعد از اعترافات متعدد کارشناسان و محافل صهیونیستی و همچنین مقامات ارتش این رژیم از جمله آویو کوخاوی، درباره تهدیدهای استراتژیک پیش روی  تل‌آویو در هر جنگ آینده، اطلاعات و شاخص‌ ها نشان می ‌دهد که صهیونیست ‌ها درصدد تشکیل یک ائتلاف منطقه‌ای برای مقابله با ایران و تضعیف نفوذ آن در منطقه هستند.

البته تشکیل ائتلاف علیه ایران در منطقه یکی از اهداف طولانی رژیم صهیونیستی بوده که در ضمن توافق ‌های عادی ‌سازی آن با برخی کشورهای عربی قرار دارد؛ اما تاکنون به دلایلی به این هدف دست نیافته است.

دلیل اول: سردرگمی صهیونیست ها درباره پرونده ایران:
رژیم صهیونیستی تصور می‌کند که چه توافق هسته‌ای ایران احیا شود و چه نشود، این رژیم در معرض خطر قرار می ‌گیرد. عاموس یادلین، رئیس مرکز مطالعات امنیت داخلی رژیم صهیونیستی در این زمینه معتقد است اگر توافق هسته ‌ای ایران احیا شود، این کشور از فشار تحریم‌ های اقتصادی آمریکا بیرون می ‌آید و اگر احیا نشود ممکن است ایرانی ‌ها به غنی سازی اورانیوم تا ۹۰ درصد نیز روی بیاوردند. به همین دلیل این رژیم دقیقاً نمی‌ داند که چه موضعی باید در قبال این توافق پیش بگیرد. صهیونیست‌ ها درباره این پرونده در حالتی از سردرگمی به سر می‌ برند.

دلیل دوم: عدم حمایت جدی آمریکا و اروپا با درخواست های این رژیم:
به دلیل ناکامی رژیم صهیونیستی در پرونده هسته‌ ای تهران و سردرگمی در این باره، رژیم صهیونیستی به این نتیجه رسیده که باید یک اقدام جدی برای مقابله با توسعه برنامه هسته ‌ای ایران انجام دهد اما به تنهایی قادر به این کار نیست.

این رژیم تصور می ‌کند اگر در شرایط فعلی بیکار بنشیند برایش گران تمام خواهد شد، از این رو از آمریکا و اروپا درخواست کرده تا در قبال این پرونده کاری کنند اما این کشورها درخواست این رژیم را در رابطه با پرونده هسته ‌ای ایران اجابت نمی کنند.

دلیل سوم: عدم پیوستن برخی کشورهای عربی به این طرح:
در حالی که آمریکا و اروپا درخواست ‌های این رژیم را در رابطه با پرونده هسته‌ای ایران اجابت نمی ‌کنند، تل ‌آویو تصور می‌ کند که بهترین گزینه در مرحله کنونی، تشکیل یک ائتلاف منطقه ‌ای علیه تهران است که ارکان اصلی آن کشورهای سازش کار یعنی امارات و بحرین باشند؛ زیرا سایر کشورهای شورای همکاری خلیج فارس نظیر عراق، کویت و قطر از هرگونه آشتی با تل آویو بسیار فاصله دارند.[3] به عبارت دیگر از سویی رژیم صهیونیستی برای تضمین منافع و رسیدن به اهداف خود در منطقه درصدد سوء استفاده از کشورهای عربی است تا ائتلاف منطقه ‌ای علیه ایران شکل گیرد.

از سویی دیگر تل ‌آویو به خوبی می‌ داند که ایجاد چنین ائتلافی به معنای اعلان جنگ با تهران است؛ چیزی که صهیونیست ها اصلاً در شرایط کنونی به دنبال آن نیستند و نمی ‌توانند پیامدهای آن را تحمل کنند؛ زیرا اولاً این جنگ، کل منطقه را درگیر می ‌کند و این رژیم را در برابر همه گروه‌ های مقاومت قرار می‌ دهد. ثانیاً شاخص ‌ها نشان می ‌دهد که کشورهای عربی در صورت وقوع چنین جنگی دست کم بی‌ طرف خواهند بود و منافع خود را برای دفاع از این رژیم به خطر نمی ‌اندازند.

کشورهای عربی همچون امارات یا حتی عربستان که نشانه ‌هایی از تمایل آن برای سازش با صهیونیست‌ ها وجود دارد، نمی ‌خواهند با ورود به یک ائتلاف منطقه ‌ای علیه ایران، وارد یک بحران دیگر بعد از جنگ فرسایشی یمن شوند. بنابراین اگر رژیم صهیونیستی تصور می ‌کرد که می ‌تواند در جنگ با ایران و محور مقاومت به پیروزی برسد حتی یک دقیقه نیز در ورود به این جنگ تاخیر نمی ‌کرد اما می ‌داند حتی توافق‌ های سازشی که با برخی کشورهای عربی امضا کرده، شکننده است و هرگونه شرط بندی روی آن‌ها می ‌تواند این رژیم را به سمت سناریوهای نامعلوم بکشاند. این مسأله همچنین می ‌تواند توافق ‌های عادی سازی میان رژیم‌ های عربی و تل آویو را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

بنابراین خود کارشناسان و محافل صهیونیستی نیز اعتراف دارند که تهدیدات این رژیم علیه ایران و یا کل محور مقاومت غیر قابل اجراست. به طور کلی شاخص‌ ها نشان می ‌دهد که یک جنگ منطقه ‌ای میان مقاومت و رژیم صهیونیستی تنها مسئله زمان است؛ اما این رژیم می داند که این جنگ فرسایشی نخواهد بود و می‌ تواند به قیمت پایان موجودیت رژیم صهیونیستی تمام شود.

روزنامه صهیونیستی هاآرتص در این زمینه در گزارشی اعلام کرد که ارزیابی ‌های امنیتی نشان می‌ دهد اسرائیل حتی در سایه امضای توافقنامه ‌های دفاعی و اتحاد مشترک با کشورهای خلیج فارس باز هم امنیت نخواهد داشت.[4]

دلیل چهارم: موضع گیری قاطع ایران
در مقابل لفاظی ‌های نفتالی بنت نخست وزیر رژیم صهیونیستی و بنی گانتس و سایر سرکردگان صهیونیست علیه ایران، تهران نیز یک موضع گیری قاطع گرفته است. وزیر دفاع و دیگر مسئولان با تأکید بر سخن مقام معظم رهبری(حفظه‌الله)، گفته اند اگر اسرائیل غلطی بکند و حماقتی علیه ایران مرتکب شود، تل آویو و حیفا با خاک یکسان خواهند شد.[5]

بنابراین بر اساس دلایلی که بیان شده است تشکیل ائتلاف منطقه‌ای تل آویو در برابر ایران با شکست مفتضحانه ای روبرو است.

پی نوشت:
[1]. مقصود از پلان B یا نقشه دوم، گزینه های غیر دیپلماتیک نظیر ابعاد نظامی برای حل و فصل مسأله هسته ای ایران است. 
[2]. دبی - العربیه فارسی، 12 آوریل 2022
[3]. مشرق نیوز، کد خبر 1390041  
[4]. جامعه خبری تحلیلی الف، ۱ تیر ۱۴۰۱
[5]. خبرگزاری برنا، کد خبر ۱۱۴۸۲۸۶؛ تابناک، کد خبر ۱۱۲۳۰۳۲