پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مفتیان وهابی در سخنانی مضحک ادعا کرده اند، امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) با خلفای سه گانه تعامل و همکاری داشتند و حضرت در اداره حکومت آنان به هر شکل ممکن به خلفای اهل سنت یاری و کمک می‌رساندند. آنان ادعا کرده‌اند حتی در منابع معتبر شیعیان مانند کتب اربعه، به کمکهای امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) اشاره شده است و این عمل و کار حضرت، دلیل محکمی در تأیید حکومت خلفای سه گانه اهل سنت است؛ زیرا اگر آنان غصب خلافت کرده بودند به چه دلیلی باید امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) به حکام جور و غاصبان حکومت خود یاری رسانده باشد؟!

در پاسخ به شبهه نکاتی بیان می شود:
نکته اول؛
یکی از نکات مهم در سیره امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) دفاع از اصل اسلام است. بر اساس مبنای مطرح شده از سوی اهل بیت (علیهم‌السلام) شیعیان به تبعیت از ائمه معصومین (علیهم‌السلام) با دلایل محکم و قوی معتقد به غصب خلافت توسط خلفای اهل سنت هستند؛ اما یاری رساندن امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و بیان بعضی موارد کمک رسانی حضرت به خلفای سه گانه را نشان از تأیید حکومت آنان نمی‌دانند. در حقیقت باید گفت تعاملاتی که مفتیان وهابی آن را نشانه رضایت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) بر می شمرند، هیچ اثری از رضایت حضرت در آن جود ندارد و نشان از دلیل دیگری دارد.
باید گفت دلیل آن مساعدتها، حفظ اصل اسلام بوده که امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) بر اساس وظیفه الهی خود و جبران عمل مقابل اسلام، که از سوی خلفای اهل سنت سر می زده، امام (علیه‌السلام) ورود پیدا می‌کردند و در جامعه به هدایتگری می‌پرداختند.

نکته دوم؛
بیان صحیح اسلام و اجرای دقیق احکام الهی و امر به معروف و نهی از منکر، از وظایف اصلی حاکم در جامعه اسلامی است. هرچند مقام حاکمیت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) توسط خلفای اهل سنت غصب شد و حضرت به حسب ظاهر موفق به ایجاد حکومت نشدند، اما وظیفه امامت و هدایتگری ایشان امری است که از سوی خدای رحمان به حضرت محول شده و هیچگاه قابل تغییر نیست و از ایشان سلب نمی‌شود؛ لذا بر همین اساس حضرت به هدایتگری امت می‌پرداختند و این امر به معنای تأیید حکومت خلفای سه گانه اهل سنت نیست.
نتیجه این سخن آن است که امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) به خلفای اهل سنت یاری نمی‌رساندند، بلکه به یاری مسلمانان پرداخته و وظیفه الهی هدایتگری خود را نسبت به امت اسلام انجام داده‌اند.

محمدجواد مهریار