پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ من از آن زمان که [جایگاه] خودم و مسئولیتم را در این امت شناختم، وجودم را به‌‌طور یکسان وقف شیعه و سنی و عرب و کُرد کرده‌‌ام؛ زیرا من از رسالتی دفاع کردم که همه آنها را متحد می‌‌کند و از عقیده‌‌ای دفاع کردم که همه آن‌‌ها را در بر می‌‌گیرد و تاکنون هرگز در اندیشه و وجودم جز برای اسلام نزیسته‌‌ام؛ اسلامی که راه رهایی و هدف همه است.
پس ای برادر و فرزند سنی مذهبم! من به همان اندازه با توام که با برادر و فرزند شیعه‌ام هستم. من به همان اندازه با هر دو شما هستم که شما با اسلام هستید. طاغوت و یارانش می‌‌کوشند تا به برادران اهل تسنن این‌‌چنین القا کنند که مسئله، مسئله شیعه و سنی است؛ تا از این رهگذر، اهل‌سنت را از میدان نبرد حقیقی‌‌شان بر ضد دشمن مشترک بیرون کنند.
ولی ای فرزندان علی و حسین! و ای فرزندان ابوبکر و عمر! من می‌‌خواهم به شما بگویم که نبرد، بین شیعیان و حکومت سنی نیست؛ ... علمای شیعه، نیم قرن پیش فتوا دادند که جهاد برای حکومت سنی که پرچم اسلام را به دوش دارد، واجب است و صدها هزار نفر از شیعیان به میدان جنگ شتافته و به‌راحتی برای حفظ پرچم اسلام و برای دفاع از حکومتی سنی که بر اساس اسلام به‌پا شده بود، خونشان را دادند.

پی‌نوشت:
بارقه‌ها، مقالات، سخنرانی‌ها و یادداشت‌ها، سیدمحمدباقر صدر، مترجم: سیدامید موذنی، دارالصدر، 1393، ص384.