یکی از ادعاهای موسس عرفان کیهانی(حلقه) عدم التزام عارف نسبت به آموزه های دینی در مسیر رسیدن به کمال و تعالی است. این ادعا در اساس نامه این فرقه نیز بیان شده است. 

در کتاب عرفان کیهانی آمده است: «اعتقادات افراد به دو بخش زیربنا و روبناتقسیم می شود:زیر بنا بخش اشتراک فکری همه انسان ها بوده، همان گونه که در بخش نظری و عملی عرفان کیهانی (حلقه) به اثبات می رسد، شعور الهی و یا هوشمندی حاکم برجهان هستی است، که در این شاخه عرفانی مورد بهره برداری قرار می گیرد.

... روبنای فکری نیز شامل دستورالعمل ها ی ادیان و مذاهب و تعاریف و راه های مختلف رسیدن انسان به تعالی است و عرفان حلقه با بخش اختصاصی روبنای فکری انسان ها که شامل اعتقادات و مراسم و مناسک مختلف است، برخورد و مداخله ای ندارد.»[۱] 

متن بالا که طبق آن، اعتقاد افراد به زیربنا و روبنا تقسیم شده است، بیان گر تمامی حقیقت و حکایت گر ماهیت عرفان حلقه است. معلوم می شود که اعتقاد زیربنا در عرفان حلقه عبارت است از اعتقاد به شعور کیهانی و هوشمندی حاکم بر جهان هستی و اعتقاد روبنا عبارت است از دستور العمل های ادیان و مذاهب و راه های رسیدن انسان به خداوند.

یکی از نکات در خور دقت در گفته بالا این است که تمامی آن چه در دین الهی اسلام به عنوان اصول دین و اساس دین داری معرفی شده است که اعتقاد به توحید و خدا باوری هم در راس این هرم قرار دارد، همگی از نظر سردمداران عرفان حلقه جزو شاخ و برگ هاست و اساساً در درجه دوم اهمیت قرار دارند.

اصولاً معنای زیر بنا و روبنا غیر از این چیزی نمی تواند باشد؛ که روبنا چیزی است که اگر هم تحصیل نشود، چون زیربنا و ریشه تدارک دیده شده است؛ آسیبی به سلوک معنوی وارد نخواهد شد.

پیروان طاهری هم در این کلیپ به صراحت بر عدم جایگاه دین در این عرفان اعتراف می کنند. آقای منصوری لاریجانی نیز در تذکر و نصیحتی جدی به رئیس و پیروان عرفان حلقه، این نکته را گوشزد کرده است؛ ولی هیچ گونه تاثیری در رویکرد این معنویت به ظاهر عرفانی نداشته است.

چون عرفان حلقه معنویتی نیست که از آموزه های دینی و قرآنی اخذ شده باشد، بلکه آموزه های این فرقه، برگرفته از عرفان ها و معنویت هایی است که محصول معنویت های شرقی و غربی است.

پی نوشت:

[1]. طاهری محمدعلی، عرفان کیهانی، نشر ماندگار، ص 70.