احمد بصری (مدعی یمانی) یکی از اشخاصی است که ادعای امامت دارد و تاکنون بسیاری از صفات و القاب امام زمان (عج) را به سرقت برده است. وی در کتاب خود می‌گوید: «بل و تبین بوضوح أنّ المهدی الذی یملأها عدلا هو المهدی الأول.[1] روشن است آن مهدی که زمین را پُر از عدل و قسط می‌کند مهدی اول است.» مهدی اول از مهدیین دوازده‌گانه خود اوست و وی خود را گستراننده عدل و قسط می‌داند.

اما در روایات بسیاری گستراننده‌ی عدل و قسط را حضرت حجت بن الحسن (علیه‌السلام) می‌داند. امام هادى (عليه‌السّلام) فرمود: «انّ الامام بعدى الحسن ابنى و بعد الحسن ابنه القائم الذى يملأ الارض قسطا و عدلا كما ملئت جورا و ظلما.[2] همانا امام پس از من، فرزندم حسن و پس از او فرزندش قائم است؛ كسى كه زمين را از عدل و داد آكنده مى‌سازد همچنان‌كه پر از ظلم و جور شده باشد». می‌بینیم که امام هادی (علیه‌السلام) فرزند امام حسن عسکری (علیهماالسلام) یعنی امام دوازدهم (علیه‌السلام) را شخصی می‌داند که زمین را پُر از عدل و قسط می‌کند. این سرقت صفت توسط احمد الحسن تنها یکی از تناقض‌های موجود در کلام وی با روایات است که در کتاب خود مرتکب شده است.
اتباع احمد بصری چگونه این تناقضات را جواب خواهند داد؟ آیا سارق بودن احمد الحسن باعث بیدار شدن وجدان آنان خواهد شد؟

پی‌نوشت:

[1]. عقاید الإسلام، احمدالحسن، اصدارات انصار، 1437 (ه.ق)، ص 59.
[2]. كمال الدين و تمام النعمة، شیخ صدوق، اسلامیه، ج 2، ص 383، باب 37، ح 10.