پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در هر جامعه‌ای جوانان آن کشور نقش تعیین کننده‌ای دارند. جوانان به‌خاطر برخورداری از توان، انرژی و استعدادهای فراوان جزو سرمایه‌های اصلی هر کشور محسوب می‌گردند که می‌توانند زمینه‌های رشد و پیشرفت آن جامعه را در عرصه‌های مختلف علمی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و ... فراهم نمایند. چنانچه مقام معظم رهبری بارها جوانان را سرمایه گران‌بهای ایران اسلامی دانستند و به نقش آنان در موفقیت ایران اسلامی در عرصه‌های مختلف اشاره کردند و به مسئولین برای استفاده از جوانان برای پیشبرد اهداف این انقلاب توصیه و سفارش کردند.

اما علی‌رغم اینکه جوانان نقش بسزایی در پیروزی انقلاب و موفقیت‌های بی‌شماری در پیشرفت و تعالی کشورمان داشته‌اند ولی متأسفانه برخی از مدیران و مسئولینی که خود در ایام جوانی به مناصبی رسیده و جایگاهی برای خود دست و پا کرده‌اند، اکنون که به دوران پیری رسیده و آن نشاط و پویایی گذشته را ندارند برای جوانان محلی از اعراب قائل نیستند و به آن‌ها توجهی نمی‌کنند و نه‌تنها حاضر نیستند به جوانان اعتماد کنند و مدیریت کلان جامعه را به جوانان بسپارند بلکه معاون اول رئیس جمهور دولت دوا زهم که خود در جوانی عهده‌دار مقام وزارت در دولت اصلاحات شد در سخنانی عجیب، متولدین دهه شصتی را منشأ برخی مشکلات کشور معرفی کردند و گفتند: «این متولدین (دهه ۶۰) در هر مقطعی به هر موضوعی که ورود پیدا می‌کنند، آنجا مشکل ایجاد می‌کنند». [1]

اما مقام معظم رهبری معتقد است که درست نقطهٔ مقابل این در انقلاب اسلامی اتّفاق افتاد. در انقلاب اسلامی جوان‌های کشور احساس کردند که قادرند یک کار نشدنی را که همه در قضاوت‌هایشان می‌گفتند این کار نشدنی است و آن تکان دادن حکومت پهلوی بود به بهترین وجهی انجام بدهند؛ و نه اینکه حکومت را تکان بدهند بلکه ریشه‌کن کنند. حکومتی که خارجی‌ها بجدّ در پشتیبانی او تلاش می‌کردند و کار می‌کردند. آمریکایی‌ها همان‌طور که امروز می‌بینید از بعضی از دولت‌ها دفاع می‌کنند، به‌طور قاطع از حکومت پهلوی دفاع می‌کردند، سینه سپر می‌کردند، ایستاده بودند، منتها دفاع آن‌ها از حکومت پهلوی بیشتر بود از آنچه امروز از بعضی از حکومت‌های وابستهٔ به خودشان حمایت می‌کنند و دفاع می‌کنند و سخت‌گیری‌های داخلی هم که خب فوق‌العاده بود؛ یعنی آن کاری که در آن زمان با مردم، با مبارزین، با مخالفین، با معترضین صورت می‌گرفت، برای جوان امروز قابل حدس نیست؛ یعنی آن کاری که آن روز انجام می‌گرفت، اصلاً از ذهن شما بسیار دور است؛ فرض بفرمایید که داشتن یک کتاب، یا یک نیم‌ سطر نوشته در یک دفتر، موجب می‌شد که طرف، مدّت‌ها متحمّل زندان بشود، علاوه بر شکنجه‌هایی که قبل از محکومیت متحمل می‌شد؛ یعنی چیز فوق‌العاده‌ای است دیگر و اصلاً حالا قابل بحث نیست در این زمینه. جوان ایرانی و ملّت ایران مجموعاً توانستند با ارادهٔ خود، با قدرت خود، این حکومتِ این‌چنین را ریشه‌کن کنند، یک کار نشدنی را انجام بدهند و دنیا را متحیّر کنند؛ یعنی وقتی‌که نظام جمهوری اسلامی بر روی کار آمد و حکومت وابستهٔ پادشاهی در کشور از بین رفت، دنیا متحیّر شد؛ یعنی مدّتی در بهت فرورفتند که این چه اتّفاقی است که دارد می‌افتد؛ به معنای واقعی کلمه یک زلزله در دنیا به‌وجود آمد. [2]

انقلاب اسلامی مثال بارز توانایی بزرگ جوانان ایرانی است که مقام معظم رهبری آن را ثمره مجاهدت جوانان آن دوره می‌دانند. موفقیتی که به آسانی حاصل نشده است چراکه جوانان آن دوره فقط با یک دولت مواجه نبودند و دولت‌های بسیاری پشتیبان رژیم پهلوی بود و این عظمت کار جوانان را نشان می‌دهد ولی متأسفانه برخی مدیران و مسئولین یا فتح الفتوحات جوانان را در پیروزی انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی هشت ساله و ... را فراموش کردند یا اینکه نمی‌خواهند بپذیرند که جوانان در این امور نقش کلیدی داشته‌اند.

پی‌نوشت:
[1]. خبرگزاری مشرق نیوز، کد خبر: 836321
[2]. مقام معظم رهبری، 28/ 2/ 1400