شخصی که منکر دین و خدا بود، با حالت تمسخر به من گفت؛ تنها يک سوال از شما فرد متعصب و با ايمان دارم؛ كاری را نام ببرید كه من با عقل و انسانيت نتوانم انجام بدهم؟
جواب دادم؛ شما بدون استفاده از ماده چیزی را خلق کنید.
جواب داد: شما با دين می‌توانيد خلق كنيد و من بدون دين نمی‌توانم؟
گفتم: شک دارید؟ شما یک نوع از مخلوقات را نام ببرید که ساخته‌ی دست انسان است.
گفت: این اينستاگرام كه در آن فعالیت می‌کنید، حاصل تفكر یک يهودی است كه از دين هم خارج بود و به منطق اعتقاد دارد نه خدا... .
گفتم: به سازنده اینستاگرام و این‌که شخص دین‌داری است یا نه کاری ندارم. ولی شما یک اختراع را نام بردید. دوست گرامی؛ اختراع تفاوت زیادی با خلق دارد.
بلافاصله جواب داد (و نگذاشت مطلب را برای او باز کنم): منظور من این است که شما یک کار نیک بگویید که من نتوانم انجام دهم!
منم جواب را با سوال پاسخ دادم؛ شما یک کار نیک بگویید که یک خداناباور نیازمند می‌تواند در حق دیگری انجام دهد؟ گفت: یعنی چه؟ گفتم؛ شخص خداناباور یا آتئیست چیزی که خارج از درک عقل اوست را نمی‌پذیرد و انجام نمی‌دهد؛ وقتی که خودش به چیزی نیاز داشته باشد نمی‌تواند آن را با دیگران تقسیم کند و یا بذل و بخشش کند؛ چرا که بذل و بخشش در این‌صورت برای وی غیر منطقی است. ولی شخص معتقد به خدا گرچه خود نیاز داشته باشد ولی می‌بخشد، چون امید دارد که در همین دنیا یا آخرت همان را یا بیشتر آن را پاداش بگیرد، پس می‌تواند ببخشد.