«برخی مربیان یوگا در ایران برای ترویج معنویت، از متون عرفانی سایر ملل، مانند متون عرفانی بودا، دائویی و سرخ‌پوستی بهره گرفته‌اند و شاگردان خود را برای استفاده از این متون ترغیب می‌کنند. این سبک آموزش، در این مراکز ممکن است تهدیدی جدی برای فرهنگ و آموزه‌های اسلامی باشد. زیرا روی آوردن جوانان به این متون باعث دوری و بیگانه شدن آن‌ها از فرهنگ عرفانی اسلام و پدید آمدن نوعی معنویت التقاطی غیر علمی می‌شود.»[یوگا در ایران، ص236]