پس از این‌که طرفداران معاویه به وضوح دیدند که معاویه از خود چیزی را برای تعریف کردن ندارد و در مقابل برای این‌که روش خصمانه خود با حضرت علی (علیه‌السلام) ادامه دهند، شروع به جعل حدیث و روی آوردن به جملات غلوآمیز درباره وی کردند. جالب این‌جاست که از جمله ایراداتی که به شیعیان می‌گیرند، بر سر موضوع غلو است و معتقدند که شیعیان نسبت به امامان خود غلوّ می‌کنند، اما شواهد تاریخی غلوّ طرفداران معاویه را نشان می‌دهد.
یک نمونه از غلو در حق معاویه: پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: خداوند تنها جبرئیل، من و معاویه را امین وحی خود قرار داد. (جبرئیل وحی را از خدا می‌گرفت و به من می‌رساند و من نیز به معاویه می‌گفتم و او می‌نوشت.) چیزی نمانده بود که خداوند معاویه را به خاطر علم و دانش زیاد و امانت‌دار بودنش به پیامبری مبعوث کند. خداوند گناهان معاویه را می‌بخشد و او را محاسبه و بازخواست نمی‌کند.[1]

پی‌نوشت:

[1]. «قال رسول الله: إن الله ائتمن على وحيه جبريل وأنا ومعاوية وكاد أن يبعث معاوية نبيا من كثرة حلمه وائتمانه على كلام ربي فغفر لمعاوية ذنوبه ووفاه حسابه وعلمه كتابه وجعله هاديا مهديا وهدى به.» ابن عساکر، تاریخ دمشق الکبیر، دار احیاء التراث العربی، بیروت لبنان، ج59، ص74