پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پیامبرخوانده‌ی بهائیت "ادب" را لباس منتخب خود دانسته که به واسطه‌ی آن پیروانش را می‌پوشاند: «اَلْاَدَبُ قَمِیصی بِهِ زَینَّا هَیاکِلَ عِبَادِنَا الْمُقَرَّبِینَ [1]؛ ادب پیراهن من است که بر بندگان مقرب خود می‌پوشانم». وی در جایی دیگر، ادب را تا جایی مهم دانسته که عدم انسان بی‌ادب را بر وجودش راجح می‌داند: «ادب از سجیه‌‌ (خصلت) انسان است و به او از دونش (غیرش) ممتاز و هر نفسی كه به او فائز نشده البته عدمش بر وجودش رجحان داشته و دارد».[2]
اما در پاسخ به این ادعای پیشوای بهائیت، از بهائیان می‌پرسیم:
آیا گاو و گوساله خطاب کردن برادر خود (: صبح ازل)، نشان از ادب این مدعی پیامبری دارد؟![3] یا این‌که وی تمامی مخالفین خود را حرام‌زاده و لایق آتش دانسته است؟![4] یا هم این‌که او شیعیان را با تعابیری همچون «شیعه شنیعه» و «پست‌ترین حزب و امّت» یاد کرده است؟![5] شاید هم وحشی و قاتل خطاب کردن ترک‌زبان‌ها و نحس خواندن مردم سوریه نشان بر ادب این مدعی پیامبری دارد![6]
آری؛ در پایان بد نیست کلام خود را با نقل قولی از عبدالبهاء به پایان رسانیم: «دين اللّه فی الحقيقه عبارت از اَعمال است، عبارت از اَلفاظ (: گفتار) نيست. زيرا دين اللّه عبارت از علاج است؛ دانستن دواء ثمری ندارد بلکه استعمال دواء ثمر دارد. اگرطبيبی جميع اَدويه (داروها) را بداند امّا استعمال (مصرف) نکند چه فائده دارد ...».[7]

پی‌نوشت:

[1]. یوسف قدیمی، گلزار تعالیم بهایی، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 25.
[2]. حسینعلی نوری، بدیع (در جواب اسئله‌ی قاضی)، نسخه‌ی الکترونیکی، صص 203 و 204
[3]. اشراق خاوری، رحیق مختوم، نسخه‌ی الکترونیکی، ج1 ،ص 553؛ حسینعلی نوری، بدیع، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 172.
[4]. عبدالحمید اشراق خاوری، مائده آسمانی، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 129 بدیع، ج 4، ص 355.
[5]. حسینعلی نوری، اشراقات (الواح مبارکه حضرت بهاءالله جلّ ذکره الأعلی شامل اشراقات و چند لوح دیگر، خط نستعلیق، افست از از چاپ سنگی، بی‌تا، ص 162-161 و 279.
[6]. اسدالله فاضل مازندرانی، اسرالآثار خصوصی، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 124 بدیع، ج 2، ص 154؛ فاضل مازندرانی، اسرار الآثار، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 129 بدیع، جلد 5، صفحه 200.
[7]. عباس افندی، خطابات، لانگنهاین آلمان: لجنه ملّی نشر آثار امری به زبان‌های فارسی و عربی، 1921 م، چاپ اول، ج 1، ص 106-105.