مطلب تفطیلی_ درعرفان حلقه به خاطر رعایت قانون مشتری مداری، با تمام سلایق و تفکرات موجود اعلام همبستگی شده است.
از جمله این موارد سخن طاهری در مورد همجنس گرایان است. او در آموزه‌های عرفان حلقه در مورد همجنس‌گرایی می‌گوید: «حالا که در جوامعی(جامعه‌اسلامی) این قضیه مخفی کاری می‌شود، خودِ مخفی‌کاری تنش آفرین است. شاید در کشورهایی که این قضیه آزاد است، به خاطر ایجاد تنش است. آن‌ها می‌گویند: چه بخواهیم و چه نخواهیم چنین چیزی وجود دارد و اگر مخفی کاری کنیم تنش آفرین است، لااقل آزادش کنیم تا سلامتی همجنس گرایان به خطر نیفتد.»[1]
منظور طاهری از ایجاد تنش، کنایه به الزامات و محدودیت های دینی است. او با این حرف به ادیان حمله کرده و می‌گوید: «ادیان با ایجاد احساس گناه در این‌گونه افراد، فاز و تشعشع منفی را در آن‌ها تقویت کرده و این خود نوعی ایجاد تنش در جامعه است.»[2]
متاسفانه طاهری بدون اشاره به علت مخالفت دین با همجنس‌ گرایی، فقط این مخالفت را برای رسیدن به اهداف خود برجسته کرده است.
باید گفت: همجنس گرایی در اسلام به دلایل عقلی و منطقی زیادی ممنوع شده است. در واقع فلسفه و حقیقت ازدواج دو جنس مخالف از نظر اسلام را در سه امر باید جست‌و‌جو کرد: تکمیل، تسکین و تولید.
تکمیل یعنی هیچ انسانی به تنهایی کامل نیست و پیوسته در جهت جبران کمبود خویش تلاش می‏‌کند. هر فردی در جهت رسیدن به استقلال فکری و جبران خلاء‌های وجودی خود نیاز به ازدواج دارد. شهید مطهری در این‌باره می‌گوید «تشکیل خانواده یعنی یک نوع علاقه‏‌مند شدن به سرنوشت دیگران.... و یکی از علل این که در اسلام ازدواج یک امر مقدس و عبادت تلقی شده است همین است... ازدواج اولین مرحله خروج از خود طبیعی فردی و توسعه پیدا کردن شخصیت انسان است... پختگی که در پرتو ازدواج و تشکیل خانواده ایجاد می‌‏شود، در هیچ جای دیگر نمی‌‏توان به آن رسید و آن را فقط در ازدواج و تشکیل خانواده باید به دست آورد»[3] بنابراین، می‏‌توان ازدواج را مایه رشد و کمال یافتن انسان دانست.
تسکین: مهم‌‏ترین نیازی که بر اثر ازدواج تامین می‏‌شود، آرامش و احساس امنیت و آسودگی است. این نیاز که در فطرت همه انسان‌ها وجود دارد، چنان مهم است که خداوند در بیان فلسفه ازدواج می‌‏فرماید: «وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ[روم/30] از آیات و نشانه‌‏های خداوند این است که برای شما از جنس خودتان همسرانی قرار دادیم تا در کنار آنان آرامش یابید».
تولید: یکی از ثمرات بزرگ ازدواج وجود فرزند و بقای نسل آدمی است. از دیدگاه اسلام، وجود فرزند صالح برای پدر و مادر یک عمل صالح شمرده می‌‏شود و در سعادت دنیا و آخرت آن‏‌ها مؤثر است‏، به همین جهت، معصومان تولید و تکثیر نسل را از اهداف ازدواج خوانده‌‏اند.
در روایتی از پيامبر خدا(صلى‌الله‌عليه‌و‌آله)آمده است: «اُطلُبُوا الوَلَدَ وَ التَمِسوهُ؛ فَإنَّهُ قُرَّةُ العَينِ، و رَيحانَةُ القَلبِ[4] فرزند بخواهيد و آن را طلب كنيد؛ چرا كه مايه روشنى چشم و شادىِ قلب است.»
همین طور «الوَلَدُ للوالِدِ رَيحانَةٌ مِنَ اللّه ِ يَشَمُّ‌ها،(قَسَّمَ‌ها) بَينَ عِبادِهِ[5] پيامبر خدا (صلى‌الله‌عليه‌و‌آله): فرزند براى پدر، گلى خوش بو از جانب خداست كه آن را مى بويد. (اين گل را خداوند) ميان بندگانش تقسيم كرده است.»

نمونه این قبیل روایات زیاد است. که با مراجعه به منابع روایی به راحتی قابل دسترس است.
در جواب حمایت طاهری از همجنس بازان و این‌که گفته شده در دنیای غرب به همجنس گرایان بها داده می‌شود، و در اسلام بدون دلیل  سرکوب می‌شوند، چند نکته قابل ذکر است.

اولاً: در دنیای غرب حمایت از همجنس بازان به خاطر احترام به آن‌ها نیست، بلکه بیشتر در راستای رسیدن حاکمان به اهداف سیاسی خود است.
ثانیاً: در دنیای غرب هم به مضرات و آسیب‌های جبران ناپذیر حمایت کردن از همجنس گرایان پی برده اند، و به دنبال راه چاره‌ای برای برون رفت از این بحران هستند.
ثالثا: ممنوعیت اسلام به این جهت است که: چون می‌داند این گونه گرایش‌ها برای فرد و جامعه دارای خطرات جدی و جبران ناپذیری است. واگر چنین گروه‌هایی در جامعه مجاز شمرده شوند، خطرات آن  تمام جامعه را تحدید خواهد کرد.
رابعاً: اسلام برای در امان ماندن خانواده‌ها از این گونه آسیب‌ها از قبل با دادن دستورالعمل‌هایی پیش گیری لازم را به عمل آورده است. ولی به خاطر عمل نشدن به این آموزه‌ها توسط برخی افراد چنین مشکلاتی به وجود آمده است.
خامساً: دین به خاطر آلوده نشدن دیگر افراد و فضای عمومی جامعه، مجازت‌های سنگینی را برای این چنین اعمال قبیحی در نظر گرفته است.
سادساً: هیچ گاه دین در راستای درمان این گونه افراد مخالفتی نداشته و فقط مخالفتش با شیوع این بیماری در بین سایر افراد است.

پی‌نوشت

[1].  آموزه‌های عرفان حلقه، جزوه ترم سوم، ص 159.
[2]. همان
[3]. شهید مطهری، تعلیم و تربیت در اسلام، مجموعه آثار، انتشارات صدرا تهران، 1374ش، ج 22 ص 778.
[4]. طبرسی، مكارم الأخلاق، ج ۱ ص ۴۸۰ ح 1665.
[5]. علامه مجلسی، بحار الأنوار، ج ۱۰۴، ص ۹۸، ح ۶۸.