گروه‌های تکفیری سلفی عصر کنونی در خاورمیانه امروزی با عقاید افراطی و خشک که با تأسی از اسلاف خود مانند ابن‌تیمیه و دیگران و با برداشت‌های نادرست از قرآن و روایات که در حقیقت ناشی از جهل ایشان است، شروع به فتوا دادن بر علیه مسلمین کردند و خون‌های بسیاری از مسلمانان بی‌گناه، اعم از شیعه و سنی را ریختند. این گروه‌های تروریستی تکفیری به سرکردگی علما و بزرگان خود که داعیه اسلام اصیل را در سر می‌پرورانند با نشر افکار و عقاید خود چنان به دین اسلام صدمات جبران ناپذیری زدند که بعید به نظر می‌رسد که تا مدت‌های طولانی دیدگاه مردم جهان خصوصاً ادیان دیگر الهی نسبت به این دین سراسر رحمت و مهربانی عوض شود، چرا که وقتی از این گروه‌های تکفیری مانند داعش و... در پاسخ به این سؤال که چرا شما با اسرائیل نبرد نمی‌کنید و مسلمانان و هم‌کیشان خود را قتل و عام کرده و با آنان می‌جنگند؟ در جواب مدعی شدند که طبق برخی از آیات قرآن، ابتداً باید با منافقان جنگید، سپس با مشرکان که اسرائیلی‌ها باشند.
لذا در شبکه‌های ماهواره‌ای و صفحات تویتر اجتماعی این گروه‌ها این‌گونه آمده است که: «لماذا لایقوم التنظیم بمقاتله اسرائیل و یقوم بقتال أبناء العراق و سوریا؟ الجواب الاکبر فی القرآن، حین یتکلم الله تعالی عن العدو القریب و هم المنافقون فی أغلب آیات القرآن الکریم، لأنهم أشد خطراً من الکافرین الاصلیین.[1] چرا گروه داعش و... به جنگ اسرائیل نمی‌روند و با مردم عراق و سوریه می‌جنگد؟ در پاسخ گفتند که: پاسخ بزرگ این سؤال در قرآن کریم است، آن‌جا که از دشمن نزدیک سخن می‌گوید که همان منافقان هستند. این مطلب در بیشتر آیات قرآن کریم آمده است، زیرا که خطر آنان از کافران اصلی –اسرائیل- بیشتر است.»
و در جواب‌های دیگری نسبت به سؤالات کاربران در شبکه‌های دیگری این چنین گفته‌اند که: جواب این‌گونه سؤالات در عملکرد ابوبکر است آن زمانی که جنگ با مرتدها را بر فتح قدس مقدم کرد که بعد از او به وسیله‌ی عمر بن خطاب فتح شد. این‌گونه سؤال و جواب‌ها در سایت‌ها و شبکه‌های خبری مانند سایت سی ان ان عربی، روزنامه الدستور، مصری الیوم و... آمده است.
سؤالی که ما می‌پرسیم این است که فرض را بر این بگیریم که مسلمانانی که با داعش و... همراه نبودند و بیعت نکرده‌اند و اینان منافق و بدتر از کفار و مشرکان باشند، آیا این‌گونه ادعاهای آنان هیچ مستندی از قرآن کریم دارد یا نه؟ آیا در آیه و سوره‌ای از قرآن یافت می‌شود که جنگ با منافقان داخلی بر جنگ با مشرکان خارجی مقدم شده باشد؟ آیا در سیره و روش پیامبر اسلام چنین چیزی دیده شده است؟

پی‌نوشت:

[1]. فتاوای جریانهای تکفیری در جواز قتل مسلمانان، سید محمد یزدانی، دار الاعلام لمدرسه اهل البیت، قم، ایران، چاپ دوم، (1393ش)، ص80.