مشروعیت تبرک از جمله مسائلی است که مورد تایید عالمان جهان اسلام قرار گرفته است و سیره مسلمانان حاکی از آن است. در این میان وهابیت که بنا به خصومتی که با بزرگداشت بزرگان دین داشتند در مسیر تنقیص ایشان برآمده اند، تبرک را تنها مختص به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) می دانند و دیگران را از این امر مستثنی می شمرند. صالح فوزان از مبلغان مطرح تفکر وهابی است که در این باره بیان می کند: «تبرک جستن به آثار پیامبر و انسان ها پاکیزه مجاز نیست و تنها صحابه به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) تبرک می جستند».[1]
علمای اهل سنت به مخالفت با این بینش برخواسته از تعصب وهابیت، پرداخته و در جواب می نویسند: «پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) کسی را برای حمل مقداری از آب وضوی جمع شده صحابه در ظرفی می فرستاد؛ سپس برای تبرک به دستان مسلمانان از آن می نوشید».[2] احمد بن حنبل نیز از آب متبرک شده به پیراهن شافعی تبرک جسته و مقداری از آن را نوشیده است.[3]
نکته مهم در این مساله، نقل ماجرای تشییع جنازه ابن تیمیه از سوی ابن کثیر است. وی بیان می کند که مردم از اضافه آب غسل ابن تیمیه به نیت تبرک نوشیدند و به شب زنده داری در کنار قبر او مشغول بودند. او پس از بازگویی این واقعه، کلامی در رد این اعمال از سوی مردم نگفته است.[4]

پی‌نوشت:
[1]. الفوزان، صالح، اعانه المستفید بشرح کتاب التوحید، بیروت، موسسه الرساله، 1423 ق؛ ج 1، ص 115.
[2]. هیثمی، علی، مجمع الزوائد، قاهره، مکتبه القدوسی، 1414 ق؛ ج 1، ص 214.
[3]. عینی، بدرالدین محمود، عمده القاری فی شرح صحیح بخاری، دار الفکر، 1348 ق؛ ج 6، ص 241.
[4]. ابن کثیر، اسماعیل، البدایه و النهایه، تحقیق: شیخ علی معوض، بیروت، دار الکتب العلمیه، 2009 م؛ ج 14، ص 133 – 138.