پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ به‌واسطه غیبت وجود مبارک امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) انسان‌های زیادی بوده و هستند که یا ادعای ولایت و امامت کرده‌اند یا ادعای نیابت خاصه آن حضرت را داشته و دارند. ازجمله مدعیان این عرصه، اتباع فرقه گنابادی هستند که نیابت خاصه آن حضرت را برای قطب خویش امری مسلّم می‌دانند و گاهی نیز تلویحاً مقام ولایت را برای ایشان قائل شده‌اند.
مرتضی محجوبی از مشایخ فرقه گنابادی در سخنرانی خود صراحتاً قطب خود را نایب از طرف امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) معرفی کرده و می‌گوید: «پیر زمان قطب بعد از غیبت آن اعقل و اکمل عالم، انسان کامل و قطب زمان است که از طرف امام مفترض الطاعه برای خلق خدا از طرف صاحب‌الزمان بیعت می‌گیرد.» [1]
محجوبی در حالی قطب خود را نایب از طرف امام معرفی می‌کند که طبق این سخنان این نیابت جز نیابت خاصه نمی‌تواند باشد. چراکه اولاً نیابت عامه در مورد مجتهد جامع‌الشرایط است. ثانیاً اگر این نیابت، نیابت عامه بود دیگر مشایخ صوفیه نیز می‌توانستند مثل قطب خود از طرف امام از مردم بیعت بگیرند. در حالی محجوبی مسئله نیابت خاصه از حضرت را مطرح می‌کند که خود وجود مبارک امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در توقیع مبارکشان به محمد سمری می‌فرمایند: «بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم یا علی بن محمّد السّمری أعظم اللَّه أجر اخوانک فیک فانّک ما بینک و بین ستّة ایام فاجمع أمرک و لا توص الی أحد فیقوم مقامک بعد وفاتک قد وقعت الغیبة التّامّه فلا ظهور الّا باذن اللَّه تعالی ذکره و ذلک بعد طول الأمد و قسوة القلب و استیلاء الأرض ظلما و جورا. و سیأتی الی شیعتی من یدّعی المشاهده ألا من ادّعی المشاهدة قبل خروج السّفیانی و الصّیحه فهو کذّاب مفتر و لا حول و لا قوّة الّا باللَّه العلی العظیم؛ بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم؛ ای علی بن محمد سمری! خداوند اجر برادرانت را در عزای تو عظیم گرداند که تو ظرف شش روز آینده خواهی مرد، پس خود را برای مرگ مهیا کن و به احدی وصیت مکن که پس از وفات تو قائم‌مقام تو شود که غیبت تامّه واقع شده و ظهوری نیست مگر پس از اذن خدای تعالی و آن پس از مدّتی طولانی و قساوت دل‌ها و پر شدن زمین از ستم واقع خواهد شد. و به‌زودی کسانی نزد شیعیان من آیند و ادّعای مشاهده کنند، بدانید هر که پیش از خروج سفیانی و صیحه آسمانی ادّعای رؤیت و مشاهده کند دروغ‌گوی مفتری است، و لاحول و لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ العلی العظیم.» [2]
قطب و مشایخ گنابادیه را باید مصداق بارز این روایت به شمار آورد چراکه تعریف محجوبی از قطب خویش مصداق نایب خاصی است که خود حضرت وجود آن را بعد از محمد سمری رد کرده است. بنابراین باید ایشان را دروغ‌گو خواند زیرا ادعای نیابت خاص حضرت از طرف مشایخ گنابادی برای قطب خویش یعنی ادعای دیدار و رؤیت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) که شدیداً از طرف حضرت رد شده و صاحب آن ادعا را دروغ‌گو خوانده است.

پی‌نوشت:
[1]. سخنرانی مرتضی محجوبی، 20 / 11 / 1396
[2]. طبرسی احمد بن علی، الإحتجاج علی أهل اللجاج، ترجمه و شرح غفاری مازندرانی احمد، چهار جلدی، ناشر مرتضوی، تهران، 1371، چاپ اول، صص 302 - 304