پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مدتی پیش در شبکه‌ی استانی صدا و سیمای یزد، یک خانم کارشناس، پیرامون محبت متقابل و روابط گرم زن و شوهری، نکاتی قابل توجه بیان کردند. مع الاسف سخنان مثبت ایشان با تحلیل‌های مغرضانه برخی افراد همراه شد و موجی به راه انداخت. به ویژه بخشی از سخنان ایشان (که گفته بودند خانم‌ها برای محبت به شوهر و گرما بخشیدن به کانون خانواده پاهای شوهر خود را در تشت آب به همراه گل و گلاب ماساژ دهند) واکنش‌های مختلفی را در پی داشت. برخی از این سخن انتقاد کردند. برخی (طبق معمول) لب به فحاشی گشودند و برخی از خردمندان که سخنان ایشان را کامل خوانده بودند، به تحسین و تقدیر از ایشان اقدام کردند. به هر روی، چنین مسائلی بلکه شدیدتر را در فرهنگ باستانی ایرانی هم می‌بینیم. طبق قواعد دینیِ زرتشتی، لازم بود که زن روزی 3 بار در محضر شوهر بایستد و به او بگوید: «چه دوست داری؟ بگو تا همان گونه بیاندیشم و همان گونه حرف بزنم و همان گونه انجام دهم». پس شوهر به او دستور دهد و زن هم دستورات را انجام دهد.[1]
           

پی‌نوشت:

[1]. روایت پهلوی، ترجمه مهشید میرفخرایی، تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، 1367، ص 50.