غالب تکفیری‌ها جهاد را صِرفاً به معنای قتال و کشتن[1]تفسیر کرده‌اند و در تعامل با کفار و مشرکان اصل را بر قتال و کشتن می‌دانند.[2] لذا دست به مبارزه مسلحانه می‌زنند و مخالفان خود را (اعم از مسلمان و غیرمسلمان) به قتل می‌رسانند. بمب‌گذاری‌های تکفیری‌ها در مساجد، اماکن مقدس، معابر عمومی، ادارات دولتی، مراکز نظامی و بیمارستان‌ها و عملیات‌های مکرر انتحاری، به انگیزه ایجاد رعب و وحشت بین مردم عادی، همه نشئت‌گرفته از نگاه فوق است.
این در حالی است که جهاد مصطلح شرعی در قتال نبوده و بلاد اسلامی به دارالکفر تبدیل نشده و مسلمانان، طرف مقابل در جهاد نیستند؛ زیرا آنان به حاکمیت الله و رسول معتقدند و به قرآن ایمان داشته‌اند و به سوی کعبه نماز می‌خوانند و هر آنچه خدا نازل کرده یک‌جا پذیرفته‌اند.

پی‌نوشت:

[1]. ابوقتاده فلسطینی، الجهاد والاجتهاد، ص44
[2]. عبدالقادر بن عبدالعزیز (سید امام)، العمدة فی إعداد العدة للجهاد فی سبیل الله تعالی، ج2، ص3.