پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب–  اکثریت پیروان فرقه اهل حق علیرغم اینکه خود را مسلمان می‌دانند[مکاتبه با دائرة‌المعارف تشیع،ج 3، ص 660؛ برهان الحق، ص 10] برای امام و پیامبر تفاوت‌هایی قائلند که مطابق با اندیشه‌های اسلامی نیست. آن تفاوت‌ها عبارت‌اند از:
1- امامت مقامی فوق رسالت است به این معنا که پیامبر به‌ظاهر شریعت می‌پردازد و امام باطن و اسرار حقیقت را آشکار و هویدا می‌کند و مردم را به وصال حق و کوی حقیقت ارشاد می‌کند.
2- امام مَظهر"الله" و دارای "ذات حق" است درحالی‌که پیغمبر "ذات ملک" یا"ملک" در او حلول کرده و ملک میهمان است.
3- پیغمبر به تبلیغ و اجرای احکام شریعت مأموریت دارد و امام اسرار نهانی و باطنی را تعلیم می‌دهد.
4- پیامبر شخصاً به امر تبلیغ مأموریت دارد و بعثت او مشروط به وجود فرد یا افرادی خاص نیست ولی امام همراه اصحاب و مقامات معنوی و روحانی ظهور می‌کند.
درحالی‌که در دین اسلام پیامبر صاحب‌شریعت و امام مفهوم جانشین، مبلِّغ، مفسِّر، و مبیّن دین و شریعت است. اگر امام از باطن و حقیقت دین سخن می‌گوید همه‌چیز را از پیغمبر و قرآن دریافت کرده است و درواقع امام تابع پیغمبر است و بنا بر ادله مُتقن مقام امامت بعد از مقام نبوت است. [بازشناسی آیین یارسان (اهل حق)، صص 132-130] مطالب مذکور وجود عقیده باطل حلول را در فرقه اهل حق نمایان می‌کنید.

پی‌نوشت:
الهی، نورعلی، برهان الحق، چاپ هشتم، تهران، جیحون، 1373، ص 10   
صدر حاج جوادی، احمد و.....، مکاتبه سید قاسم افضلی، دائرة‌المعارف تشیع، ج 3، چاپ اول، تهران، موسسه دائرة‌المعارف تشیع  1371، ص 660  
رستمی، منصور، بازشناسی آیین یارسان (اهل حق)، قم، رسالت یعقوبی، چاپ اول، 1392، ص 132-130