میرزا ابوطالب اصفهانی سفرنامه معروفی به نام «مسیر طالبی» دارد. وی اصاتا ایرانی است، ولی بزرگ شده هند است. میرزا ابوطالب سفری به انگلستان و اروپا دارد و در مسیر رفت و برگشت از کشورهای مختلفی عبور کرده است. در مسیر به کشور عراق وارد می‌شود. ورود او به کربلا مصادف با زمانی است که وهابیان در کربلا به جنایت مشغول هستند. وی در رابطه با جنایات وهابیت در کربلا چنین می‌نویسد:  قریب به بیست و پنج هزار وهابی وارد کربلا شدند و صدای «اقتلوا المشرکین و اذبحوا الکافرین» مشرکین را بکشید و کافران را ذبح کنید، سر می‌دادند. بیش از پنج هزار نفر را کشتند و زخمی‌ها حساب نداشت. صحن مقدس امام حسین (علیه السلام) از لاشۀ مقتولین پر شده بود. سرهای مقتولین از بدن جدا شده و خون از بدن‌ها جاری بود. بعد از یازده ماه مجددا به کربلا رفتم و دیدم که مردم، آن حادثه دلخراش را نقل می‌کنند و حکایاتی را مطرح می‌کردند که مو بر اندام انسان راست می‌شد. (مسیرطالبی، ص408)

میرزا ابوطالب اصفهانی، مسیر طالبی، ش‍رک‍ت‌ ان‍ت‍ش‍ارات‌ ع‍ل‍م‍ی‌ و ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌، تهران 1373ش، ص408.